• farklı olmanın bu kadar tanrılaştırıldığı dönemde, büyük bir şeydir!
  • hayalim. valla lan. baya baya bunu istiyorum ben. eğitimimi tamamlayayım, güzel bir iş kurayım, deli gibi aşık olduğum insanla evlenip onun küçük küçük kopyalarını doğurayım, ailelerimizle, arkadaşlarımızla saygı ve sevgiye dayalı ilişkilerimiz olsun, hatta amerikan filmleri klasikleri gibi ilerde bi pastane falan açayım da çocuklarıma torunlarıma kurabiye falan hazırlayayım okuldan geldiklerinde yesinler diye vs. budur yani. fazlası değil. ne güzel işte lan.
  • şu saniye takdiri ilahi tecelli etse ve vefat etsem ben, söyleyeceğim son bir laf vardır;

    "ey yüce yaradan, bana yarrak gibi bir hayat yaşattın."

    hafta sonları elleri simsiyah olana dek zeytin çekirdeği ayıklayıp, zeytinleri ince dokunuşlarla mükemmel formdaki bir zeytin ezmesine çevirmek için çaba gösteren ve bundan mutlu olabilen bir adamın yaşantısı da ancak;

    her yurt dışına çıkan arkadaşına ucuz diye lüks içki siparişi veren, sonrasında aynı arkadaşlarıyla rakı ve biranın evveliyatını siken ama o lüks içkileri bir kere dahi içesi gelmeyen bir adamın yaşantısı da ancak;

    "kuşlar en çok benim arabama sıçıyorlar" tezini kanıtlamak için, bölgedeki tek ağaçlık alanın altına arabasını bırakan ve sabah kalktığında kuş bokuyla bezenmiş arabasının fotoğrafını kahkaha atarak çeken bir adamın yaşantısı da ancak;

    telefonu çalmadığında mutlu olan, telefonunun şarjı bittiğinde ve telefon kapandığında sevinen, ön kamerası kırık olduğu için kimseyle görüntülü konuşmasına izin vermeyen telefonuna canı gibi bakan ve onu ne tamir eden ne de yerine başka bir telefon alan bir adamın da yaşantısı ancak;

    yarrak gibi olur zaten.

    yarrak gibi bir hayatın getirdiği, ileride toprak olacak ve toprağın altında götüne girecek tüm tecrübeler seninle birlikte var, senden sonra ise yok.

    ilk kez debriyaja bastığın o an, sigara dumanının ciğerlerine ilk kez girişi, yaptığın ilk hırsızlık sonrasında kendini raskolnikov gibi hissetmen *, ilk öpücüğün, ilk memen ya da penisin ve doğru sırayla gidiyorsan ilk sevişmen...

    her şeyin bir ilki varken, sonrasının olabilme ihtimalinin heyecanıdır bizi hayatta tutan. sadece bir kez gördüğün o dünyalar güzeli kadının nefes aldığını bilmek yaşatır seni ömrünün sonuna dek ve öldüğünde, kimse bilmez onun artık senin adını dahi unuttuğunu.

    ölürsün ve her şey biter; ölümün gerçekliğini kabul edersin ve her şey bitmeye başlar yavaş yavaş.
  • her bokla ugrasmis birisi olarak son secenek olarak birakmistim. keske ilk olarak yapsaydim. muazzam birsey yapin bunu..
  • herkes olmasa da çoğu insan özel olduğuna farklı olduğuna inanır. iş, aile, hobiler, arkadaşlıklar hepsinin ama hepsinin senin dünyanda diğerlerine nazaran farklı olacağına inanırsın. hayaller kurarsın, daha iyi daha güzel bir gelecek için hayallerin vardır. yıllar geçer hayallerin birer birer gerçekleşmez, günlerin birbirinin aynısı olur. tekrar eden rutinlik içinde kalabalıklar arasında yavaş yavaş kaybolur, herkesten biri olarak hayatına devam etmeye başlarsın. önce hayallerinden vazgeçersin, sonra farklı olmak için uğraşmaktan. sabah kalk işe git, iş güç arkadaşlarla lakırdı, akşam servise bin eve dön, yemek ye, çay iç, çocukla oyna, arada göz ucuyla spor programlarındaki saçma muhabbetleri dinle, eşinle sohbet et, yat. daha kötüsü var mı, evet var. sıcak bir yuvası olmayan, çocuklarına ekmek almak için cebinde parası olmayan da var.
    belki de rahat batıyordur,
    ama bilmiyorum arkadaş, bir yerlerde bir şeyler yanlış gidiyor.
  • ıki tip insan vardır; hayatı sadece beraberinde dünyaya getirdiği şeylerle yaşayanlar ve kendine bir şeyler ekleyip bunu hayata geri yansıtabilenler.

    tanım : birinci gruptaki insanların başlıca korkusu ve kendi kendini gerçekleştiren kehanetidir.
  • bu başlığı görünce geçenlerde bizimkilerle yaptığım bir tartışma aklıma geldi. babama, ben senin gibi işte evlenip iki çocuk yapıp gelip evde içki içe içe tüketeceğim bir ömrüm olsun istemiyorum dedim, sinirlendi. sen kimsin, kendini diğer insanlardan farklı olarak nereye addetdiyorsun dedi. o an böyle kaldım, dedim hakikaten ben kimim. biz kimiz ki sıradanlığı küçümsüyoruz. şu hayatta kendi adımıza yapabileceğimiz en iyi şey hayatı basit yaşamayı bilebilmek.
hesabın var mı? giriş yap