raphael rabello

• paco de lucia'nın sözleriyle tanımlıyorum: "dünyadan geçmiş en iyi gitaristlerden biri."
  
  raphael rabello rio de janeiro'da müzisyen bir ailenin içine doğmuştu. 7 telli brezilya klasik gitarı çalan raphael, 20'lerinden itibaren "en iyi" olarak addediliyordu.
  
  aynı zamanda trajik bir sona sahip. 33 yaşında karıştığı bir trafik kazasında sağ kolu çok kötü bir şekilde kırılıyor. "dünyanın en iyisi" gitar çalamaz konuma geliyor. kan nakli sırasında hiv kapıyor. sonrası ise melankoli ve kendini alkole, uyarıcılara vurma... kısa süre sonra da ölüyor zaten tüm bu acıya dayanamayarak.
  
  bu sözlükte en çok şaşırdığım şey ise raphael'in hakkında daha önce hiç entry girilmemiş olması oldu. 20.yüzyılın değil, tüm insanlık tarihinin en büyük gitaristlerinden biri diyorum! hatta ben demiyorum, bizzat en iyilerden paco de lucia diyor.
  
  aşağıda delicesine sevdiğim cry me a river'ın raphael rabello ve marisa monte yorumu. raphael rabello kadar kanla canla çalan çıkmadı bu standardı. her şeyiyle hissederek çalmış:
  
  cry me a river
  
  eşsiz lamentos do morro'su:
  
  lamentos do morro
  
  chet baker'ın portrait in black and white (pt: "retrato em branco e preto") yorumu, ney matogrosso da burada harika:
  
  retrato em branco e preto
  
  biraz da klasik külliyattan:
  
  la catedral
  
  yine bir brezilya standardı, ipanema'lı kız (jobim):
  
  garota de ipanema