• ilk çıktığı zamanlarda cine5'te yayınlanmıştı. biz de cine5 olmadığı için kalkıp dayımlara gitmiştik. annemle babama rahmetli yengem "ulan bir konser için kalkıp gelinir mi çok şımartıyorsunuz" demişti bizimkiler gülmüştü. neyse dayım ben daha sonra da izleyeyim diye videoyu kurdu kaydetmeye başladı. ben dayımla oturdum konseri izliyorum, diğerleri arkada dedikodu yapıyorlar. master of puppets'ın efsane yerinde bir anda baktım tüm ev halkı izliyor.

    konserin sonuna kadar herkes izledi lan o gün. hatta dayımla babam derin tartışmalara girdiler konser hakkında ilk pink floyd mu orkestra kullandı yoksa deep purple mı diye. ama sonuçta herkes metallica siker sonucuna ulaştı o gün.

    elimde o gün dayımın kaydettiği vhs, orjinal vhs, vcd ve dvd'si var. olur da çıkarsa b-ray bile alırım. izlediğim en efsane şeylerden biridir s&m.
  • james hetfield'ın mükemmel bir vokal performansı gösterdiği konser.
    (bkz: allah mısın)
  • bu ne len? s&m diyorsunuz pesinden de rihanna biritney bilmemne..
    agzniz arkaniza doneri carpilirsiniz bak yeminle.
    tek bir s&m vardir, o da metallica ile san fransisco senfoni orkestrasinin birlikte caldiklaridir. bundan baska s&m diyen carpilir, olmadik birseye donusur bak. ben soyleyeyim de.
  • metallica'nın, michael kamen yönetimindeki san francisco senfoni orkestrası eşliğinde verdiği bir dizi konser ve bu konserler neticesinde yayımlanan albüm. kemikleşmiş hayranları ve müzik eleştirmenleri tarafından sürekli kritik edilen yeni tarzlarından (elde ettikleri yoğun maddi getiriden olsa gerek) vazgeçmeyen grubun giderken bizlere bıraktığı son hediye de diyebiliriz. çünkü kişisel olarak sadece metallica için değil, metal tarihi için en değerli albümlerden biri olduğunu düşünmekteyim.

    grupla 1991'deki black albumde birlikte çalışmış olan michael kamen'ın yazdığı orkestrasyonların şarkılara derinlik kattığı aşikar. ayrıca 2 yeni beste** de çok güzel. albüm güzel bir uvertürle* başlıyor. ardından gelen birleştirilmiş the call of ktulu ve master of puppets, gelmiş geçmiş en iyi metal performanslarından*. kişisel görüşüm, en iyi yorumlar hero of the day, memory remains, nothing else matters, for whom the bell tolls, wherever i may roam ve enter sandman olmuş. one da güzel ancak meşhur coşkulu kısmında orkestranın arkada farklı bir melodi çalıp gitarları ezmesindense, aynı notalara eşlik etmesi ile unutulmaz bir patlama yaşanabilirdi diye düşünüyorum.
  • master of puppets a senfoni bu kadar mi yakisir,one kemanlarla bu kadar mi asmis olabilir,no leaf clover a bu derece mi tapilir,metallica bu derece mi asmis bi fikir ortaya koyabilir dusuncelerini beynime mihlayan album.
  • şu gün yenilenip blu-ray'de çıksa; allah diye debelenir, kendimi yerlere atar yuvarlanırım.
  • for whom the bell tolls çalınırken james'in "for a hill, men would kill.." kısmında penasını sahnenin önünde duran iki çocuğa fırlattığı ve çocukların yere düşen penayı almak için aynı anda yere atladığı; benimse o fırlatma anında james'in eliyle ateş eder gibi yaptığını ve bunu gören çocukların da ölmüş numarası yaptığını sandığım konser.
  • load ve reload gibi değeri sonradan anlaşılan albümlerdendir.
  • sevgiliniz metal müzik dinlemiyorsa, metallica'yı sevmiyorsa onu bunları sevdirecek en iyi araçtır, albümdür, vesiledir. konser albümünü baştan sona izletebilirseniz, belki de "müzik buymuş yaa" diyecektir. belli mi olur?
  • sadece senfoni orkestrasının ön planda olduğu haliyle bile kendini dinleten aşmış parçalara sahip aşmış albüm.

    one - orchestra version

    wherever ı may roam - orchestra version

    the outlaw turn - orchestra version

    battery - orchestra version
hesabın var mı? giriş yap