richard wright

• 2. dünya savaşından sonra fransız bir gazeteciyle arasında şöyle bir diyalog gerçekleşmiştir:
  
  - negro problemi hakkında ne düşünüyorsunuz?
  - bir negro problemi mevcut değildir. ortada sadece bir beyaz problemi vardır.
• rick wright, the wall turnesinin ardından pink floyd'dan yollanmıştır. roger waters'ın 1985'te gruptan ayrılmasının sonucunda, david gilmour onu a momentary lapse of reason için tekrardan aralarına davet etmiştir. ancak o zamandan 2008'deki vefatına kadar pink floyd'un piyanisti, isim olarak richard wright'ı kullanmayı tercih etmiştir.
• pink floyd'u sevmenizi saglayan adam. dinlerken hissedilen o dalga hissi var ya hani, onu rick wright saglar. cok yenilikcidir ornegin echoes'un basindaki ve ortalarindaki garip sesleri kendisi cikarmayi basarmistir. simdi kelimelerle muzik anlatmak cok guc birkac ornek vermek gerekirse;
  (bkz: echoes) (bkz: a saucerful of secrets) (bkz: what do you want from me)
  
  bir de kendi sesinden dinleyebileceginiz pek bilinmeyen ama efsane olan
  
  (bkz: wearing the inside out)
  
  rica ederim
• arsenal'de de oynamışlığı bulunan ingiliz kaleci.
• yazardır efendim, herkes şarkıcıya önem veriyor tabii, normal bu kadar az bilgi verilmiş olması.
  
  richard wright
  richard wright, mississippi'nin natchez kasabasında, 1909'da doğdu. gençlik yılları yoksulluk içinde geçti. ekmek parasını çıkartmak amacıyla bir sürü işe girip çıktı. sonra da, özgürce yaşamak amacıyla chicago'ya yerleşti. boş zamanlarında, kendini eğitmeye çalışıyor, okuyor ve yazıyordu. ilk hikayeleri 1935 yılında yayımlandı. bu sırada new york'a taşınmıştı.
  ilk kitabı "tom amcanın çocukları"'nı "native son" izledi. 1945'te yayımlanan kara çocuk (bkz: black boy) büyük ilgiyle karşılandı ve dünyanın bellibaşlı bütün dillerine çevrildi. savaş sonrası paris'e yerleşen richard wright, jean-paul sartre'la dost oldu, varoluşçu felsefenin etkisinde kaldı ve les temps modernes dergisinde yazıları çıktı.
  "outsider", "savage holiday", "black power", "colour curtain", "the long dream" adlı eserlerin de sahibi olan wright, en verimli çağında, 30 kasım 1960'ta bir kalp krizi sonucu paris'te öldü.
• solo albümleri :
  
  wet dream - 1978
  
  1. mediterannean c (3:52)
  2. against the odds (3:59)
  3. cat cruise (5:15)
  4. summer elegy (4:53)
  5. waves (4:20)
  6. holiday (6:12)
  7. mad yannis dance (3:19)
  8. drop ın from the top (3:26)
  9. pink's song (3:27)
  10. funky deux (4:57)
  
  - richard wright / vocals, piano, electric piano, hammond, oberheim synthesizer, producer
  - snowy white / guitars
  - mel collins / saxophone, flute
  - larry steele / bass
  - reg ısadore / drums, percussion
  
  zee: ıdentıty - 1984
  
  1. confusion (4:17)
  2. voices (6:20)
  3. private person (3:36)
  4. strange rhythm (6:36)
  5. cuts like a diamond (5:36)
  6. by touching (5:39)
  7. how do you do ıt? (4:45)
  8. seems we were dreaming (4:57)
  
  - richard wright / keyboards, backing vocals, synth. percussion, fairlight cmı synth, producer
  - dave harris / guitars, lead vocals, keyboards, percussion, fairlight cmı synth, producer
  
  broken chına - 1996
  
  1. breaking water (2:27)
  2. night of a thousand furry toys (4:24)
  3. hidden fear (3:27)
  4. runaway (3:58)
  5. unfair ground (2:22)
  6. satellite (4:07)
  7. woman of custom (3:43)
  8. ınterlude (1:16)
  9. black cloud (3:21)
  10. far from the harbour wall (6:08)
  11. drowning (1:37)
  12. reaching for the rail (6:29)
  13. blue room ın venice (2:48)
  14. sweet july (4:13)
  15. along the shoreline (4:36)
  16. breakthrough (4:17)
  
  - richard wright / keyboards, programming, vocals, co-producer
  - sinéad o'connor / vocals (12,16)
  - maz palladino / backing vocals
  - tim renwick / guitar (2,4,6,9,12,15,16)
  - dominic miller / guitar (5,8,11,14), acoustic guitar (16)
  - steve bolton / rhythm guitar
  - anthony moore / computer programming, arrangements, co-producer
  - pino palladino / bass
  - manu katche / drums
  - sian bell / cello
  - kate st. john / oboe, cor anglais
• (bkz: rick wright)
• (bkz: kara çocuk)
• kendisini biraz john mclaughlin'e benzettigim rahmetli muzisyen. hani fizikçilere yazdigi bir makaleden dolayi nobel veriyorlar. bu adama da echoes'u yazdigi için muzigin nobeli verilmeliymis.
• iki tane canlı canlı söylediği ve kendisine ait şarkılarda şöyle bir ortak özelliği bulunan, oldukça underrated ama kaliteli adamdır: şarkılar kendi içinde diyalog içerir. kendisi bir kısmını söylerken, back vocaller ona cevap verir ya da onun hakkında 3. kişi olarak konuşur.
  
  örnekler: breakthrough
  
  https://www.youtube.com/watch?v=pztw9wdl1p8
  
  wearing the inside out:
  
  https://www.youtube.com/watch?v=5n7asm83gfs
  
  özellikle ikinci şarkıda aynı hikayeyi back vocaller ayrı personada kendisi ayrı persona da anlatması çok güzeldir.
  
  neden değer görmemiştir ki bu adam? diye merak ederim.