one last goodbye

• dinliyorum
  yazamıyorum kilitleniyorum.
  haykırasım geliyorum bağıramıyorum. herşeyime hitab ediyor.
  
  bir insanın yazdığı şarkı bu kadarmı güzel olur..
  
  bunun daha ötesi yok. bundan daha güzel bir şarkı yok. bana bu kadar hükmeden bir şarkı hiç yok.
• sözlerinin bu sayfada daha önceden yer aldığına yemin edebilirim ama yine de ;
  
  how i needed you
  how i grieve now you’re gone
  in my dreams i see you
  i awake so alone
  
  i know you didn’t want to leave
  your heart yearned to stay
  but the strength i always loved in you finally gave way
  
  somehow i knew you would leave me this way
  somehow i knew you could never stay
  and in the early morning light
  after a silent, peaceful night
  you took my heart away
  
  in my dreams i can see you
  i can tell you how i feel
  in my dreams i can hold you
  and it feels so real
  
  i still feel the pain
  i still feel your love
  i still feel the pain
  i still feel your love
  
  and somehow i knew you could never never stay
  and somehow i knew you would leave me
  and in the early morning light
  after a silent, peaceful night
  you took my heart away
  oh i wish, i wish you could have stayed
• burda bu yazıları okurken 1500 şarkı içinden shuffle daki winamp in aradan çekip çıkarıp çalmayı başardığı şarkı...
  bu kadar raslantı olmaz dedirtti gittim içerde annemi kontrol ettim uyuyo mu diye!!
• simdi facebook'ta iki hafta once esi vefat eden, dun turkiye'ye tasinan ve kendisi su anda 34 haftalik hamile olan arkadasim esi icin paylasmis.
  ben icmeyeyeyim de kim icsin sozluk!
• mantiksal du$unme yetisini sifira indiren $arkilardandir bu. her "i still feel the pain, i still feel your love" diye haykirdigimda arkadan echo yapacak birini ister deli gonul.
• o kadar etkili bir şarkıdır ki şarkıyı yazan kişiyi (bkz: vincent cavanagh) bir konser (bkz: incrível almadense) sırasında ağlatmıştır.
  
  http://www.youtube.com/watch?v=yiq54bbkhzq
• ilk dinlediğim andan beri en beğendiğim anathema parçalarından biridir.
  
  melankoliktir, anlamlıdır. herkes bişeyler bulur parçaladan. sözlerden.
  
  2021 benim açımdan bok gibi bir yıl oldu. iyi başlayıp kabuslarla devam eden bir yıl hemde.
  
  uzun zamandır dinlememiştim anathema'yı, belki de ihtiyacım olmamıştı. ya da şarkılarla anlamlandırmayı unutmuştum bazı şeyleri.
  
  bir anda karşıma çıktı
  
  dinledim tekrardan
  
  ah be ah. bazı sözler nasıl da gerçekleri hatırlatıyor. anlamlandırma yok, yaşadığımız şeyi söylüyor kalbim bağırıyor her satırını çünkü hepsi gerçek oldu. şimdi senden de korkuyorum şarkı. parissienne moonlight dinleyerek belki bişeyler söylüyorsundur acımı dindirmek maksadı ile kendimi kandırmak avutmak için.
  
  ne kadar ihtiyacım olduğunu tekrar tekrar söylüyor sana,
  gittiğinden beri ne kadar ağladığımı, üzüldüğümü
  
  halen bazı geceler geri gelmiş gibi görüp bir an dünyanın en mutlu insanı oluyor ve bilincin bu gerçek olamayacak kadar güzel diyerek mantık yürütüyor, uyanmamak için kıvranıp duruyorsun yattığın yatakta.
  
  o kadar korkmuştu ki bilinci açıkken korkuyorum diyordu. iyileşmek istiyorum diyordu. yaşamak istiyordu sadece.
  hepsi geçeceğine inanıyordum ben, hep başarmıştı yine başaracaktı. yine doğrulacaktı. ama kalbi direnemedi bu sefer. bedeni direnemedi.
  
  bazen derdi "bırakma beni ha" boşama falan diye şaka ile karışık. bende cevaben -ki hep öyle hissederdim- ben ölene kadar seninim, ama sanki hep sen gidecekmişsin gibi korkuyorum. "ben seni bırakmam" derdin, avuturdun hep beni. inanıyormuş gibi yapardım hep korkum azalmaz ama yatışırdı sadece...
  
  bir pazar sabahında doktor söyledi bir melek olduğunu.
  kalbimi söküp alıp gittin, keşke biraz daha zamanımız olabilseydi.
  
  (bkz: betty puf puf)
• (bkz: ask bitince soylenen ilk sarkı)
• "in my dreams i can see you, i can tell you how i feel" kısmı benim için daha bir özel olan, çok değerli birinin anısını her zaman taşıyacak bir şarkı.
• anathema nın ilk dinlediğim şarkısı. yüce bişi. her dinleyişimde tüylerimi ürperten, ufacık bir moral bozukluğu anında ise ağlatan şarkı.