• insan ne oldum degil, ne olacagim da degil, nooluyoruz lan demeli!
  • bir güzel karikatür'e ilham vermiştir

    - anne ben nasıl oldum?
    - insan nasıl oldum değil nasıl olacağım demeli...
    - aferin, güzelce delirttin beni...

    edit: link yenileme
  • "the important thing is to be able at any moment to sacrifice what we are for what we would become**." sozu ile birlestiginde daha bir butunluk kazanan deyis.
  • alıntıdır:

    bazı insanların amelleri iyi, bazılarının da kötü devam ederken sonları; iyinin kötü, kötünün de iyi olduğu vâkidir. öyle ise “itibar, işin sonudur.” mealindeki hadise dikkat etmek, ne oldum değil, ne olacağım demek icab eder.

    yani; insan a’maline mağrur olmayacak, fakat rahmet-i ilahiden de asla ümidini kesmeyecektir.
  • kanımca "neyim?" sorusu yanıtlandıktan sonra değerlendirilmesi gereken değerli bir söz. insanlar kendilerini tanıyamadığından oluyor ne oluyorsa.
  • hayatta yaşanacak en büyük aydınlanmalardan biridir bu bence. öyle çok inançlı olmaya dini bütün olmaya da gerek yok çünkü bu durumu farklı kavramlarla açıklamakta mümkündür. her şeyi kolayca tüketen,değil ufacık şeylerin gözler de bir değere sahip olması çok değerli çok pahalı ya da çok büyük şeylerin bile artık günlerce değil birkaç saat ya da anlık mutluluklara sebep olduğu şu dönemde aslında neler kaybettiğimiz hiç farkında değiliz ve olamıyoruz da. bu sebepten ötürüdür ki bugün neyim'i bile algılamıyorken yarın ne olacağımızı da pek düşünemiyoruz.
  • insanoğlu kuş misali...

    zamanında üsküdar’da bir ''miskinler tekkesi'' bulunurmuş. adından da anlaşılacağı üzere buraya yurdun en tembel, en miskin insanları takılırmış. işte burada iki miskin kendilerine iki sandalye bulup oturmuşlar. gel zaman git zaman havalar gittikçe soğumaya başlamış. tekkenin de penceresi açık ama kimsenin ayağa kalkıp pencereyi kapatmaya mecali yokmuş.

    birinci miskin:
    - ''yahu havalar iyice soğudu, şu pencereyi kapatmak lazım.''
    ikinci miskin:
    - ''doğru söylüyorsun mirim, kapatmak lazım.''

    aradan saatler geçer, haftalar geçer, hatta ay geçer yine aynı diyalog aralarında sürer gider. sonunda birinci miskin daha fazla dayanamaz bütün gücünü toplayıp karşı pencereye ulaşır, camı kapatır ve hemen oracıktaki bir iskemleye kendini bırakır.
    sonra öteki miskin arkadaşına şunları der:
    - ''ya mirim gördün mü, insanoğlu kuş misali. dün neredeydim, bugün neredeyim?'
  • feraset sahibi insanların gelecek nesillerine miras bıraktıkları sözdür.
  • insan neyse o'dur yaşadığı an içersinde..ancak önemli olan şudur ki:gelecekte ne olucağı asla bilemeyiz...
  • bir sene içerisinde kafayı kiloma takıp 30 kilo verdikten sonra hayat felsefem haline gelmiş olan cümle
hesabın var mı? giriş yap