kara kitap

• "hiçbir zaman inandıramadım seni sıradan bir hayata razı olman gerektiğine."
  
  ama ondan önce türk aile evine dünyayı konuk ederek başlıyor yazar. türk dili ve kültürünün zenginliğe sığmayacak merdivenlerini ikişer ikişer okuyarak çıkıyoruz ilk bir kaç bölümü. (ki bu benim yazarın bir kere bile olsa dünya görüşünü yazdığı, sadece işittiklerimiz ile sınırlı olduğunu hatırlatan kitabı; bir şans verip kar'ı okumaya karar verdiğim yönüdür.)
  
  istanbul'da, insan bulacağımızın ön gösterimini okuyarak devam ediyoruz. ama bu şekilde devam etmek biraz klişe olmaya başladı.ehe
  evet ana karakterin kendini bulma, kendini keşfetme ve o sancılı zamanları sıkılarak, kusarak, hissederek yansıtması kitabın canlı olduğunun kanıtı. doğu mistisizmiyle batılılara heyecan, bize de merak katıyor.
  
  --- spoiler ---
  
  tam adamın kendini bulduğuna tanık olduktan sonra artık bir başkası olduğunu okumak, devamlılığı; kayıp bir kadının arayışı merakından çok daha fazla sıkı sıkı kitabı tutarken farkına varıyoruz kendimizin.
  --- spoiler ---
  
  kitap eski yeni bir istanbul, kitap kayıp bir kadının hikâyesi değil, kayıp bir adamın hikâyesi.