• rolling stones $arkisi.

    i was born in a cross-fire hurricane
    and i howled at my ma in the driving rain,
    but it's all right now,
    in fact, it's a gas!
    but it's all right.
    i'm jumpin' jack flash, it's a gas! gas! gas!

    i was raised by a toothless, bearded hag,
    i was schooled with a strap right across my back,
    but it's all right now,
    in fact, it's a gas!
    but it's all right,
    i'm jumpin' jack flash, it's a gas! gas! gas!

    i was drowned, i was washed up and left for dead.
    i fell down to my feet and i saw they bled.
    i frowned at the crumbs of a crust of bread.
    i was crowned with a spike right thru my head.
    but it's all right now,
    in fact, it's a gas!
    but it's all right,
    i'm jumpin' jack flash, it's a gas! gas! gas!
  • kurtlar vadisi'nin kayip bolumunde, derin devlet bu sarkiyi mavi akim projesinin gizlide kalmis yonlerini aciklarken kullanir. bilhassa oktay kaynarca'nin "i'm jumpin jack flash, it's a gas gas gas" diye haykirdigi sahne olay orgusune dair tum eksik parcalarin bir araya gelis anidir.
  • axl da gayet güzel söyler bu şarkıyı.
  • keith richards a göre en iyi stones şarkısı.
  • insanda üstü açık bir chevrolet ye binip, amerikan çöllerinden birinde (yani tamam çorum-ankara karayolunun da enfes spotları var ama siktimin yolunda adım başı radar var, işin ucunda 70 iqlu bir trafik polisi tarafından durdurularak ambianstan olmak var yani) saatlerce gaz köklemece isteği doğuran aşmış şarkı. fear and loathing in las vegas final sahnesinde bu hissiyat olabildiğince mükemmel bir şekilde sahnelenmiştir zaten.
  • en bilinen the rolling stones parçalarından biri. yağmurlu bir günde mick jagger ve keith richards keith in evinde bu şarkıyı yazarken mick dışarıdan gelen tuhaf sesler duyar. keith e sesin kaynağını sorduğunda bahçıvanı jack in çizmeleriyle çamurun içinde zıplayarak yürüdüğünü (jumpin jack) söyler. mick de bu lafın sonuna bir flash uydurur ve sözler şekillenir.

    edit: millet kaynak g.tüm falan zannediyor ama hem keith richards'ın otobiyografisinde hem de mick jagger'ın biyografisinde yazan bu. dedeler kendileri söylemiş. inanmayan açar okur.
  • amatör veya profesyonel fark etmeksizin, hemen hemen her coverı harika oluyor bu parçanın. elbette motörhead coverı gönüllerde bir tık yukarıda seyrediyor.
  • keith richards'a göre en iyi stones parçası.
    keith richard akustik gitarı hunharca çalıp, philips kasetçalara kaydedince, elektrogitar sesi alabileceğini keşfediyor. ve bu parçayı akustik gitar ile çalıyor. bu vesileyle de kusursuz ve benzersiz tınıya kavuşuyor. gruptakiler; "deli heralde suyuna gidelim" filan diyorlar. ama keith hepsini yanıltıyor. bu da yetmiyor, street fighting man ve gimme shelter'ın yarısını da akustik gitarla kaydediyor.
    babanın parçayla ile ilgili paylaştığı deneyimlerden:
    "flash'i her çalışımda bütün grubun şahlandığını duyarım. şarkıda fazladan bir turbo vites var. rife atlayınca o kendi kendini çalmaya başlar. ateşleme tamam mı? peki, öyleyse başlayalım."
  • tülüb (bkz: jumping jackson).
  • 1968de single olarak çıkmış şahan şarkı.

    jeffrey lewis: stones sonraki 10 yılda bu tür şarkılar yazsaydı sex pistols’dan bir farkları olmazdı. rock daha iyiye gitmiyor. bu şarkı beatles’la karşılaştırılabilir mi?
    mick farren: stones’un ana rahmindeki punk rock’a büyük katkısı.
    michael bonner: bu şarkı bana hep “mean streets”de de niro’nun bara girişini hatırlatır. kırmızı neon ışığında, tipik bir scorsese ağır çekimidir.
    andy williams: bana hep “mean streets”i ve de niro’nun bara girişini hatırlatır. de niro bara girdiğinde bu şarkı çalmaktadır.
hesabın var mı? giriş yap