• arazisine dokunanın sülalesinin sikilmesi gereken köklü eğitim yuvası. tarihi bina ve ağaç kalmayana kadar devam edin tabii amk.
    not: bir bal mezunu
  • şu anda, okulu boykot eden öğrenciler "her yer taksim, her yer direniş" sloganı ile alsancak sokaklarını inletiyor.
  • 1968'de girip, üç yılda altı farklı yarıyılda (kız lise/kolej/enstitü) kız oyuncularıyla altı tiyatro oyununda görev aldığım erkek (bir nevi 'fen') lisesi.

    lise iki'de bir tek edebiyat şubesi vardı, o da üçteki tek edebiyat şubesi olmuştu.

    son oyunu (sean o'casey'den "dünyanın düzeni") oynayamadık yalnızca. çünkü mart'ın 12'sinde muhtıra verildi, sıkıyönetim filan.

    sahiden 45 yıl mı geçti çocuklar?
  • hep burada okumak istemiştim, ama " bunun için ne yaptın " diye sorarsanız, kocaman bir hiç. herhalde en boktan adamları bile, bir yerlere getirebilir bu okul. size katıcağı cevre, sosyal hayatı çoğu türevi lise, size kazandıramaz. benden gelip geçti tüm güzel yıllar. orospu çocuklarıyla dolu, up uzun lise yılları. işte böyle bir okulda okusaydım, şimdi mutlulukla anıcağım harika yıllarım olucaktı.

    içimde kocaman bir ukte, izmir atatürk lisesi..
  • bu okulun 1999 yilina kadar erkek lisesi oldugunu hatirlatarak, eger birileri bu okula el uzatmaya kalkarsa mezunlari o el uzatanlari yikar, bir 1998 mezunu olarak belirteyim.

    (bkz: orayi yikarlar)
  • mezunlarının birbirlerini garip bir biçimde tanıyabildiği,ruhu olan,o güzel mekanda öğrenim görme ayrıcalığına erişmiş kişelirin atatürklü olmayı öğrendiği,çift dikiş giden öğrencilere öğretmenlerin "kıdemli" diye hitap ettiği,1888 yılından 1998 yılına kadar erkek lisesi olarak 110 yıl geçirdikten sonra kızları da almaya başlayan ibne milli eğitimcilerin ruhunu katlettiği lise

    biziiiim kalbimiz ilim ateşiyle doluuuduuuuur
    biz bağlıyız göööönüüülden sevgili lisemizeeeee
    buuugüüün tuttuğumuz yoool inkilabın yoluduuuuuuur
    yaaaaaşasın türk milleti yaşasıın vatanııımıııızz

    bize iman veriyor hüür vatanııın hüür sesiiiiii
    eeeebediyeeen varooolsuuun
    izmir atatürk lisesiiiiiii
  • pavyon kavramını eğitim içerisine sokabilmiş lisedir.
  • ölümüne rekabet halinde olmamıza rağmen hayatımda benimsediğim 2. okul/eğitim yuvasıdır. her ortamda sidik yarışı yapsak da öğrencilerini de mezunlarını da çok severim. izmirin hatta öğrenci profili bakımından türkiyenin en sağlam insanları okur/okumuştur burada. bugün okuduğum forma ile devam etme kararlarını da sonuna kadar desteklemekteyim.
    not: bal mezunuyum.
  • balın yıkılan ve hala inşaatına başlanmayan binaları ve kampüsü için protestosuna twitterdan #baligeriistiyoruz hashtagiyle destek olarak ,bir kez daha, rakip oldukları kadar dost olduklarını da gösteren öğrencilere/mezunlara sahip okuldur. destek olan tüm ial lilere bir bal mezunu olarak teşekkür ediyorum ve hatta yürüyün be! diyorum.
  • rotasyon muhabbetiyle en değerli idarecilerini kaybetmiş okul.
    (bkz: sünbül güçlüoğulları)
    kendisi gibi bir idareci bir daha bu liseye uğrar mı bilinmez ama umarım bu değişiklikler hocalar üzerindeki baskılar yüzünden eğitim seviyesinden ödün verilmez.
    bu okulda okumak her düşünceye açık, arkadaşlık bağları güçlü insan profilini kazanmaktır. sosyal bakımdan elinizden geldiğinizi yapsanız da kadrolaştırılmaya çalışılan gerici öğretmen ve idarecilere takılırsınız.
    bunun yanında bilimsel projelerle oldukça başarılı, yurtdışına açılmış bir okul. tabi bunda da çok büyük etkisi olan bir hocamızı unutmamak gerek.
    (bkz: benal badur hepsöğütlü)
    son yıl merkez binada okumanın keyfi tabii ki bambaşka. yatılıların bornozları,unutulmuş diş fırçası yüzünden sıranızın altına dokunamadığınız günler. son yılın tek kötü anısı analitikçidir. onun dışında sabahtan kordona kaçar, sınıfça kahvaltı edersiniz.
    özellikle edebiyat kadrosu çok iyidir ve öğrencilerin ufkunun açılması için çok değerli öğretmenlerimizdir.
    (bkz: ali türkseven)
    (bkz: yusuf gemici)
    (bkz: nilgün keleş)
    ayrıca bir sayısal öğrencisi olarak söyleyebilirim ki eğitiminiz şansa bağlıdır. özellikle fizikte ya iyi hoca vardır ya kötü hoca. benim talihsizliğim de bir efsane olan yusuf ve bekir hocalardan ders alamamak olmuştur.
    arka bahçe bizim zamanımızda düzenlenmişti. şu an kampüsümde o kadar güzel bir alan olmayabilir.
    tuvaletleri ünlüdür. özellikle olimpik yeni gelen hocaların kafasında bir soru işaretidir. bize yeni gelmiş bir biyolojici bir gün çekine çekine olimpik ne diye sormuş ardından bir derste gidelim benim için boşaltın çok merak ettim demişti.
    bunun yanında ailenizde de izmir atatürk lisesi'nden biri varsa hangi kuşak olursa olsun mutlaka ortak hocalar bulunur. ya efsanesini duymuşsunuzdur ya da 20 yıldır orada olan hocalardan biridir.
    izmir atatürk lisesi kocaman bir ailedir ve her üyesi çok özel insanlardır.(yalnız benim için değil aynı zamanda türkiye için)
hesabın var mı? giriş yap