• en başta şunu söyleyeyim, intihar için "kaçıştır, korkaklıktır" falan diyen insanlar var ya, yarağımı yesin onlar benim. intihar etmek mangal gibi göt isteyen bir şey bence. gençken birkaç denemem oldu da yemedi, yüreğim yetmedi oradan biliyorum. şimdi arada sırada aklıma geldiğinde tuhaf oluyorum, iyi ki de yetmedi diyorum, her şeye rağmen yaşamak çok güzel. ama insanları çok ama çok itici yapan bir şey var ki o da intihar edebiyatı yapmaları. hani şu sürekli "kendimi öldürücem, çok kötüyüm, dünya çok zalim" diye ağlayarak gezip, hayata senden benden daha fazla tutunan adamlar var ya, çok nefret ediyorum işte onlardan. her işleri kebaptır ibnelerin, siktikleri önlerinde, sikmedikleri arkalarından ağlıyor, şu yarrak dünyada senin ayakta kalıcam, tutunucam diye tırnaklarını koparttığın yerde adam doğuştaki o muhteşem güzelliği ile oturuyor, sonra "çok mutsuzum, ölüm beni kucaklasın istiyorum :(" lan biz ne babayiğitler gördük ya tek kelime etmeden karanlık sularda hamuşana karışan. bari onlara saygı duy da ağzına sakız yapma bunu ya, geyik muhabbetinle boklama, ilgi çekme aşkına orospu etme ölümü, yüreği yanan binlerce insan var.

    "ey şiirlerinde intihara selam duran yavşaklar
    umutsuzlara bir tek cevabım var, hepiniz geberin!
    kanı kaynamayan kim varsa idam mangasına
    parazitlere ölüm! parazitlere ölüm!"

    geberin! başka ne diyebilirim?
    hakan albayrak
  • kendisinden bir şehir olarak bahsetmesi...

    biz izmirliler, biz ankaralılar, biz trabzonlular hamsinin binbir çeşidini yaparız.

    lan izmirliyim klorak demem, sksen demem kardeşim. ankaralıysam pavyona gitmem, trabzonluysam hamsi tatlısı yemem ulan, yemeğini de evime sokmam.

    bunun bi de daha kapsamlıları var daha nefret ettirici...

    - biz anadolu çocuklarıyız, biz karadenizliler, biz kürtler, biz müslümanlar, biz ateistler, biz türkler, biz felsefeciler, biz dergiciler...
    - dassükteritoğlit.
  • - nezaket kurallarına uymamaları,
    - sahip oldukları para ile övünmeleri,
    - kitap okumamakla övünmeleri hatta cehaleti yüceltmeleri
    - ve gereginden cok konusmaları olarak sıralanabilir.
  • kendine hak gorduklerini baskasina gormemesi. aslinda bu tam bir tanim olmadi, ornekle aciklayayim.

    hulya avsar, tanju colak ile birlikteyken tanju'nun esi hamileydi. bunu soran gazetecilere 'napiyim, allah da beni o kadar guzel yaratmasaydi' diye son derece yilisik bir cevap vermisti. yillar sonra, evliyken, aldatilan es konumuna dustugunde verdigi yanit muhtesem: 'boyle kadinlar var.' bak sen? sen yapinca guzeldin, sana yapilinca o kadin basit; vah vah...
    iclal aydin, tuna kiremitci ile birlikteyken tuna'nin ona yazdiklarindan, bunu ilan edislerinden mutluydu. dusunmuyordu hic, tuna kiremitci'nin eski esi bu tablo altinda ezilir mi, diye. umursamadi. ne zaman ki terk edilen oldu, ne zaman ki demet sagiroglu'na guzel tumceler siralandi; aklina 'kimsenin bir hatira altinda ezilmek istemedigi' geldi. ah be guzelim, sana yazilirken iyiydi?

    insanlari dedim, iki kadindan ornek verdim. bilinenlerdi cunku bunlar. ayni dusunce yapisinda erkekler de var. kendi yaptiginda 'erkek' olup baskasi yaptiginda isi namus davasina goturenler var. illa su su demenin luzumu yok yani.

    insanlari itici bulmaya calismak, hep itici geldi bana. ama hani sorsalar, diyebilecegim iki yon var . biri bu, digeri de surekli baskasinin kusurunu aramak.
  • samimiyetsizce, elinin ucuyla tokalasmak ve yine tokalasırken baska seylerle ilgilenmek.
  • kendisine siz diye hitap ettiğiniz ve tanımadığınız birinin sizinke senli benli konuşması...bunlardaki rahatlığın, samimiyet sandıkların şeydeki bayağılığın ta amk.
  • senin hayatınla ilgili kel alaka yargılarda bulunmaları.
  • karşısındaki insanın ilk açığını bulduğunda sürekli bi' dalga geçme modunda olmaları, yani tamam gülelim eğlenelim de arada iki dakika sus amunike ya, her şeyin bi' şeyi var, yeri zamanı var.
  • ilk aklıma gelen ben böyleyim demeleri..

    "ben böyleyim abi napıyım" diyor ya böyle atlayıp boğasım geliyor o derece sinirlenıyorum..

    (bkz: evveliyatını senin)
  • insan olmaları misal.
    detaya inmeye gerek yok. hepimiz böyle egolu megolu, kendini beğenmiş, zaaflı, aşık, fakir, çirkin, pipili falan, kıllı, sarkık memeli, cahil, ön yargılı, karaktersiz yaratıklarız. abartmaya lüzum yok bence evet.
    teşekkürler.
hesabın var mı? giriş yap