• hepimiz bir şeyin peşindeyiz ama burda hepimiz sanalız... banalız hepimiz.
    hepimiz hepimizi tarihle yargılıyoruz ,
    hepimiz hepimizin kıskançlıklarıyla besleniyoruz,
    hepimiz hayata mazeretler arıyoruz,
    hepimiz hepimizi bir kaşık suda boğmaya hazır,
    hepimiz hepimizi kandırıyor, aldatmak için planlar kuruyoruz,
    hepimiz hepimize acıyor, kendimizi ilaç sanıyoruz,
    "hepimiz birimiz birimiz hepimiz için" lafa gelince, lakin
    hepimiz hepinize mutluluklar diler...
  • iyiden iyiye kimlik bunalımına girmiş kelimedir.

    - hepimiz... hepimiz... neyiz abi biz?
    - koyunuz ulan...

    (ara: hepimiz*)
    (bkz: sec begen al)
  • aslında iyi laf, "hepimiz" lafı. zira herkes'den farklı. herkes'den farklı olması ile, bu kelimenin anlamının ortaya çıktığı nokta da şudur:
    herkes'de söz konusu fikr-i insanlar ayrı ve dağınık dururken belli bir amaç içinde olabilirler.
    ancak "hepimiz"de bilinçli bir şekilde bir yerde toplanmak, ortak yer bulunamasa bile, akıl-gönül birlikteliği manası vardır.
  • yakında hanimiş'in yanında yerini almasını beklediğim tuş. hatta şöyle şeyler yumurtlaması muhtemel:

    - hepimiz badiyiz
    - hepimiz kediyiz
    - hepimiz birimiz için
    - hepimiz hipiyiz
    - hepimiz hepiyiz
    - hepimiz gubarakiz
    - hepimiz endoplazmik retikulumuz
    - hepimiz patlican oturtmayiz
    ..
  • son zamanlarda ota boka slogan yazan kesimin favori kelimesi.
  • ecevit öldü hepimiz solcu olduk....................!
    barış akarsu öldü hepimiz rock'cı olduk.....!
    hrant dink öldü hepimiz ermeni olduk.......!
    muhsin yazıcıoğlu öldü hepimiz ülkücü olduk!
    türkan saylan öldü hepimiz laik olduk .....!

    allah bülent ersoy’a uzun ömür versin............ !!!
  • bi sahiplenme sözüdür, beraber olmanın coşturduğu ve hiç kopmayacak sanılan bağlara güvenildiği anlarda sarfedilir genelde... "hepimiz" kelimesi ateşleici, enerji[!] verici bi maddedir, usta dillerde bi silah olabilir... ahı.
  • "hepimiz, başkalarının bizim üzerimize kurduğu imgeye benzeriz."
    -bireysel çoğulluktan kaçış yok bir anlamda. başkalarının benzetmeleriyle teselli buluyoruz da yaşıyoruz bir bakıma. kimliklerimiz, adımız, huyumuz, suyumuz, katsayımız, eften püften manzaralarımız bile başkalarının üstümüze yapıştırdığı birer lanet etiket. "hayır, ben sizin bildiğiniz gibi değilim" demeye cesaret edenler sürüden uzaklaştırılmakla cezalandırılıyor (güya). ve kendi ekseninde dönüyorken kendini ve belki de hiçliğini buluyor. -eğer şanslıysa- * *
  • (bkz: #9850661)
hesabın var mı? giriş yap