hapşırmak

• annemin ilkokula yeni başlayan birinci sınıf öğrencileriyle aralarında şu diyaloğu yaşamasına vesile olan eylem.
  
  annem: hapşuuu!!
  öğrenci 1: çok yaşayın öğretmenim
  öğrenci 2: çok yaşayın öğret-
  öğrenci 3: çok yaşayın öğ-
  annem: tamaam çocuklar hep berabeer..
  bütün sınıf: çoook yaaşayııııın öğğğrettmeniim!
  annem:!?!?
• burun orgazmı.
• babalık testi olarak da kullanılabilir. (bkz: kurtlar vadisi)
• bu sabah zirvesine çıktığım eylem..
  
  şöyle ki:
  sabah sıkışık trafikte işe gitmeye çalışırken hapşırdıktan sonra kafamı kaldırdığımda yan arabadaki sürücünün dehşet içinde bana baktığını gördüm.. ve iki arabanın camları da kapalıydı!
• bir tür beyin orgazmıdır.
  
  sinüsler ıslak, kaygan ve sıcak boşluklar olduğu için, bunların içine giren çeşitli sert^*, kuru^*, gıcık^* ve soğuk^* maddeler sinüslerin huzurlu ortamını durduk yere bozar. sinir yapan sinüslerin, sinir uçları uyarılır, vakit geçmeden bu durumu beyine bildirirler ve bu rahatsız edici maddeyi içinden atmak için çeşitli kasılma hareketleri yapmaya başlarlar. hapşırmadan önce burnumuzdan bir salgı gelir, biz bunun pek farkına varamayız. bu salgının ardından, beyin şikayeti değerlendirmeye almış olur ve hemen harekete geçer, böyle uzun uzun anlattığıma bakmayın, bu işler saniyelik işler.. beynimiz, baş ve boynumuzdaki kasları uyarır (ayağını denk al der), kaslar uyarıyı da alınca artık hepten eli ayağına dolanır, napıcanı şaşırır ve ani nefes boşanması yaşanır.. işte bu geri dönülmez noktadır. önce ses tellerinin olduğu bölüm kapanır ve burdaki havanın basıncı iyice yükselir ve ardından ani bir şekilde açılarak bütün hava serbest bırakılır, bu arada da içeriye girmiş olan yabancı ne kadar madde, mikrop, vs. varsa onlardan da kurtulmuş oluruz.. işte bu hapşırmaktır.
• yaptığım 9 kusurlu hareketin birisi de budur, insan gibi hapşırmam.
  
  hapşırmak hakkında bildiğim tek bilimsel dayanağı olan şey, hapşırırken ses çıkmasın diye kendini sıkan birisinin felç geçirip ölmesidir. bunu öğrendiğimden beri, pimpirikli yapımım da etkisiyle kendimi sıkmadan hayvan gibi hapşırıyorum. hapşırdığımda öyle yüksek desibelden ses çıkıyor ki gök gürültüsünü aratmıyor. çıkan bu gürültü yüzünden, içimde bir canavarın olduğunu bile düşünüyorum bazı bazı.
  
  normal insanlar hapşırma öncesini suratlarında hafif bir kasıntı ile belli eder, ardından kısa bir tiz sesten hapşırır ve "çok yaşa" lafına verdikleri cevap ile bitirirler bu eylemi. ama ben anlayınca hapşıracağımı, hami mandıralı'nın serbest vuruş öncesi gerilmesi gibi başlıyor, elimle etrafımdaki kalabalığı yarıp, boşaltıyorum önümü. sonra da hapşırıyorum hayvan gibi. haliyle "çok yaşa" diyen de olmuyor pek. yaptığımın hapşırma olduğunu anlamadıklarına yoruyorum. birde geçenlerde bir haberde hapşırınca mikrobun 40 metre ileriye gittiği yazıyordu. ulan günümde olduğumda 200 metrede hüseyin bolt ile kapıştırırım benim mikrobu, o derece uzağa gider.
  
  ve; aralık ayının son haftası öğle saatlerinde ankamall'de yine hayvan gibi hapşırmamın ardından dönüp "sağlıklı yaşayın" diyen tatlı abla, "çok iyi birisin, sen de gör".
• bu kış, tam 3 defa pençesine düştüğüm nezle müsebbibi ile haşır neşir olduğum hede.
  
  normalde bir insan kaç defa hapşırır arka arkaya? 5? 8? 10? 15?
  yok arkadaş! mesai yapar gibi hapşırdığımı biliyorum. ben dur dedikçe burnumun "hayır daha fazla, yea bebek" diye şeyetmesiyle yemin ederim bi ara burnum düşecek sandım. uykumdan "hopşoooh" diye uyanıyorum. herkes bir şeyler söyledi; dişlerini sık, amuda kalk, aklına getirmemeye çalış. la zaten aklıma değil, direkt burnuma musallat olmuş puşt?
  
  sonra babaannem ilahi bir öneride bulundu: işe yaramayan bir bez al, durmadan ısıt (ütü ya da elektrikli soba ile) ve o bezi soğuyana kadar burnunun üstünde tut (soğudukça tekrar ısıt). içimden, bu ne saçma bir şey diyorum ama bir yandan. sen misin 90'lık hatunun fikrini beğenmeyen! o yanlış anlamasın diye denediğim bu "saçma" yöntem, inanır mısın tam 5 dakikada hapşırığımı kesti. burun akıntım durdu. şeker gibi, pambık gibi bir insana dönüşüverdim.
  
  diyeceğim odur ki, deneyin abiler bacılar.
  
  ccc kocakarı ilacı ccc
• bunu bile ayıp zannedecek kadar salak tipler türedi son zamanlarda. yazık.
  
  ayıp zannetmekle kalmıyorlar, hapşırıklarını tutmaya çalışıp, felce varan tehlikelere körlemesine bir özentiyle atlıyorlar. evet ne yazık ki cins-i latiften çıkıyor böyleleri genelde.
• en fazla amuda kalkmak kadar eğlenceli olan vasat eylem. yıllar boyu süren araştırmalarıma dayanarak fakirlerin ve köylülerin daha çok hapşırdığını söyleyebilirim.
• yasli insanlar hapsirirken cislerini tutamazlar bazen. iste yaslanmaktan korkmamin en onemli nedenlerinden biri budur; allah muhafaza toruna torbaya kepaze olmak var.