ghost of the navigator

• girişindeki melodi ile insanı vuran bir iron maiden parçası. bu parca hakkıda bruce dickinson;
  "jan la beraber şarkı üzerine çalışırken, o birden bu riff'i calıverdi. melodiyi duyunca aklıma hemen vikingler ve denizde fırtınada boğuşan gemileri geldi. ardından navigation'ı düşündüm. birden şarkının ana fikri kafamda oluştu; büyük bir epic denizde yapılan yolculuk. deniz hayattı ve bizde onu yazan navigator. steve'de bu fikirden hoşlandı. benimle aynı fikirde miydi emin değilim ama bu şarkı bana bir fırtına gibi geliyor, ben onu öyle duyuyorum. navigator'u dümenine bağlamış, kayaların üzerindeki siren'in ^{* *} kendisini yıldırmasına izin vermeyen. bilinç altındaki, daha önceki başarısızlıklarının tüm hayaletlerine ve korkularına rağmen dikkatini dağıtmamaya çalışan biri. tüm bunlar dümenin başına geçtiği zaman yok oluyor, çünkü bunu yapmak zorunda. bu onun verebilicek tek cevabı."
• rock in rio versiyonunun başındaki höyt çok sevilmiş olacak ki nicko mcbrain different world'ün stüdyo kaydında bir adet höyt daha eklemiştir.
• brave new world'ün en güzel şarkılarından, hoş aslında bunu söylemek ile "brave new world'ün şarkılarından biri" demek arasında bir fark yok ya, neyse. direk girişi ile bağlar kendine, sonra 7 dakikanın nasıl geçtiğini anlayamaz insan. bir anda fırtınanın ortasındaki gemide bulursunuz kendinizi.
  
  "dreams they come and go, ever shall be so. nothing's real until you feel" ne denebilir ki başka.
• rock in rio versiyonunda, şarkının hemen başında nicko mcbrain abimiz höyt gibi bir şey demektedir. hatta dvd'sinde o anı da gösterirler.
  işte bu şarkının orijinal halini dinlerken o höyt hep aranır.
• daha girişinde sizi etkileyen, pek bir sevdiğim maiden parçası. amme hizmeti olarak çevirmeye çalıştım umarım yamulmam :)
  
  bir sürü diyara yelken açtım, şimdi de son yolculuğuma çıkıyorum
  geminin ön direğinin üstünde, batıya gidiyorum
  gecenin içinde güçlükle ilerliyorum, kalbim hala hesaplıyor ve dua ediyor
  pusula sallanırken, iradem güçlü, yolumdan sapmayacağım
  
  yol göstericilerin^* hayaletlerini gördüm ama kayıptılar
  günbatımına doğru açılırken, bedelini ödeyecekler
  iskeletleri denizden çıkışı suçlarken kayalardaki sirenler beni işaret ediyor
  
  dalgaların sürüklediği kalbimi al ve özgür bırak
  kaçacak bir yer kalmadı, dümencinin oğlu
  tüm günlerimi gökkuşaklarını kovalayarak geçirdin
  
  nereye gideceğim bilmiyorum, tek bildiğim nerde bulunduğum
  düşler gelip geçiyor, tıpkı olması gerektiği gibi
  hissedinceye kadar hiçbir şey gerçek değil
  çatırdayan kayaların üstünden dümeni idare ediyorum, sirenler adımı çağırıyor
  şimdi başarısız olmayacağım, güneş yükselip karandlığı arkasında bırakırken
• gelmiş geçmiş en efsane metal şarkılarından birisidir. hatta utanmasan en iyisidir diyeceğim. ama çok underrated kalmış durumda. aslında bu açıdan bakınca şanslı hissediyorum kendimi. kimse bilmesin, duymasın bu şarkıyı. biz dinleyeyim sadece.
  
  take my heart and set it free diye girdiği yer var ya işte adamı çok garip yapar. akabinde where i go i do not know.
• iron maiden klasikleri arasinda sayilmasi gereken bir sarki. baska bir grubun rahatlikla üç sarki çikaracagi malzemeden tek bir sarki yapmislardir. ayrica janick gers iyi bir songwriter oldugunu ispatlamistir kanimca. brave new world'un powerhouse'udur. rio konserinde albüm versiyonuna göre biraz daha hizli çalinmis ve sükela olmustur.
  bu çerçevede (bkz: durduk yere cani iron maiden çeken insan modeli)
• uzun bir zaman sonra tekrar dinlendiği zaman ertesi güne kadar melodisi mırıldanır durur kafada.
• ozellikle girisi inanilmazdir. ancak bu girisi devam ettirmemis olmasi insani uzebilir ilk basta, yine de guzeldir be.
• dünyanın en güzel şarkısıdır (bkz: 10 ocak 2009 01_05_24 utc)