• bazı dangalakların ağzına sakız olan soru.

    cevabını vereyim o zaman:

    ben ortaokuldaydım.

    gezide yanımda olan kardeşlerim ya okula başlamamıştı ya da ilkokuldalardı.

    bazıları liseye yeni başlamıştı.

    sürekli olarak şurda nerdeydiniz, burda nerdeydiniz diyorsunuz ya? biz gezide'ydik siz nerdeydiniz?
  • gezi direnişine katılan kitlenin büyük çoğunluğu 18-25 yaş aralığı gençlerdi. bu gençler 28 şubat dönemimde 2-9 yaş arasındaydılar. kimisi henüz yürümeye başlamışken en yetişkinleri o dönem hala sokaklarında bulunan boş arsalarda top oynuyorlardı. sonra o boş arsalara birer birer betonlar dikildi. son kale gezi parkıydı ve ayaklandılar.
  • komik soru.

    10 yaşındaydım ve sokakta arkadaşlarımla kukalı saklambaç oynuyordum. birbirimize balans ayarı vermeye çalışıyorduk.
  • kendi adıma cevap veriyorum. üniversitedeydim, başörtülü arkadaşlarım okula alınmadığı için eylemlerdeydim. sadece ben değil, şu anda gezi parkı direnişini destekleyen yaşıtlarımdan bir kısmı da başörtülü kadınların eğitim hakkı için onlarla birlikte eylemlerdeydi. islamcı, sağcı, milliyetçi değildim. solcu olarak tanımlanabilirdim. içki içen, konserlerde, barlarda gezinen bir tiptim. şimdi görüyorum ki o gün direnemeyen sözde müslümanlar bu gün gelmiş bizlere hesap soruyor.

    ya sen sevgili kardeşim? sen utanmıyor musun o gün başörtüsü eylemlerinde halkı coplayan polisin şimdi bizleri coplamasına alkış tuttuğun için?
  • o zamanlar baş belası twitter ve serseri facebook yoktu. tv ne anlatırsa ona inanıyorduk.. durum şu anki gibi olsa, insanlar neler yapıldığının farkında olsa emin olun herkes bugünkü gibi birbirine destek olurdu.

    tanım: executive producer bir soru.
  • ben üniversitede asistandım. ekşi'de süren yazma maceramda defalarca anlattım o dönemi; alemdaroğlu'na sövdüm bolca. 28 şubat'ın hırpaladığı insanlara dost elimi uzattım. beraber oturduk-gezdik-yedik-çalıştık. ne yüzlerine ne arkalarından sövmedim. saygı duydum. kıdemli asistandım, "dinci-şakirt" olduğunu bildiğim çömez asistanlara alasından mobbing uygulayabilirdim; yapmadım. emin olun ki hayatı zehir edebilirdim, ve bunu yaparak alemdaroğlu'nun (rektör!) gözüne girer, en hızlı doçent olma rekorunu kırabilirdim.
    fakültem (bkz: akademik hayatta mobbing) başlığında anlattığım şekilde buna müsaitti.
    şimdi o günlerde mağdur olanlar bana sövüyor. yalanlarla çarpıtıyor gerçekliği.
    yanımda olmalarını beklemiyorum elbette ama biraz namuslu olmalarını beklerdim.
  • 28 şubat'a tepki göstermediysen ebediyyen sus demek isteyen sorudur.
    peki.
    28 şubat'ta sokaklarda olanların kimileri gezi direnişinde neredeydi?
    zello mello yani.
  • cevap vereyim.

    28 şubat'ta lise öğrencisiydim. okuduğum okul cemaat okuluydu. haftanın 3 günü ilçe milli eğitim müdürü eşliğinde jandarma okulumuzu basar, dolaplarımızdan tutun da donumuza kadar arardı 28 şubat'ta. isyan ederdik. içten içe "siktirin gidin ulan burdan orospu çocukları" derdik. duyan olmazdı... daha ilk aramanın dağınıklığını toplamadan ikinci baskın olurdu. düşün artık. o kadar bıkmıştık ki vaaz kasetlerinin içini çıkartıp ahmet kaya kasetlerinin içine koyuyorduk. dışında "ahmet kaya" yazınca içine bakmıyorlardı. mesela dışı "yorgun demokrat" olup, içinde "mesuliyet duygusu" vaazı olan kasetim var benim. ilk dinlediğimde ağlamıştım. bizimle birlikte yurtta kalan edebiyat hocamızın odasındaydık.

    geceleri gizli gizli sohbetlere gidiyorduk esnaf abilere, mütevellilere 28 şubat'ta. perşembe geceleri mektubat, sözler okuyorduk. bazen inancın gölgesinde, bazen prizma. rehber abimiz sohbet yapıyordu. çydd konferanslarına gidip "acaba türban karşıtı bir şey diyecekler mi?" diye beklediğimiz oluyordu. bir şey deseler de cevap versek diye kıpır kıpır oluyorduk oturduğumuz yerde.

    şimdi bana çapulcu diyenler ne mi yapıyorlardı? anneme babama gidip "sakın çocuğunuzu göndermeyin mimlenirsiniz!!" diyorlardı.
    biz her gün jandarmadan baskın yerken uzaktan bakıp gülümsüyorlardı "biz size demiştik" der gibi. şimdi sırf "aman ekmeğimin peşinde olayım" deyip sohbetten sohbete koşan yavşaklar o zaman bırak sohbete gitmeyi, sohbet yapılan evlerin önünden geçmiyorlardı. şimdi bana "28 şubat'ta neredeydinizzz?" diye soran ak parti ilçe başkanı o zamanlar "aman himmet isterler" diye okuldan hocaları, esnaf abileri görünce yolunu değiştiriyordu. ben türban eylemlerine katılırken bana "öcü görmüş gibi" bakanlar şimdi ağızlarından türbanı, dillerinden allah'ı düşürmüyorlar. "28 şubat'ta neredeydiniz aloovv" diyen sonradan görme yavşak müteahhit, facebook'ta "hayırlı cumalar, allah kabul etsin namazımızı" diye paylaşımlar yapıp cuma vakti kendisini ofisine kilitleyip cumadaymış süsü veriyor. iki yüzlülüğe, yavşaklığa gel. sonra sen kalk bana "28 şubat'ta neredeydin?" diye sor. ananın amındaydım orospu çocuğu.
  • valla ben anaokulundaydım.
  • " 28 şubat 1997

    sevgili günlük;

    mastürbasyon diye bir şey buldum, süper!

    sevgiler,

    amino."
hesabın var mı? giriş yap