frederic beigbeder

• benim cevremde 30 ya$ina gelmeden kimse kendisine soru sormaz ve o gun
  gelip cattiginda, bunlara cevap vermek icin artik cok gectir.
  
  nasil oluyor anlatayim: 20 ya$indasindir, biraz sacmalarsin ve uyandiginda
  30 ya$ina gelmissindir. her sey bitmistir: bir daha asla 2 ile baslayan bir
  ya$in olmayacaktir.10 yil oncekinde 10 yil daha ya$li ve gecen yildan 10
  kilo daha sisman oldugunu kabullenmen gerekmektedir. geriye kac yil
  kalmistir ? ortalama omur istatistiklerine gore, erkeksen 42, kadinsan 50
  yil omrun vardir. ama hastaliklarin, dokulen saclarin, bunamanin, ellerde
  beliren lekelerin hesabi tutulmaz. kimse kendine su sorulari sormaz:
  hayatimi yeterince degerlendirdim mi ? ba$ka turlu mu ya$amaliydim ? dogru
  insanla, dogru yerde miydim ? bu dunya bana ne sunuyor ?
  
  dogumdan olume hayatlarimiz otomatik kumandaya baglidir ve aki$ini
  degi$tirmek insanustu bir cesaret gerektirir.
  
  20 ya$imdayken hayatta her$eyi bildigimi saniyordum. 30 ya$imda hicbirsey
  bilmedigimi ogrendim. 10 yilimi, sonradan unutmak zorunda kalacagim $eyleri
  ogrenmekle gecirmistim.
  
  hersey fazla mukemmeldi. ideal ciftlerden sakinmak gerekir, guzel olmaya
  fazla duskunlerdir. a$k evliliginde sorun fazla yuksekten ba$lamasidir.
  boyle bir evlilikte yasanabilecek tek sasirtici olay bir felakettir. yoksa
  ne mi olur ? hayat bitmi$tir. ya$amadan once zaten cennetteydiniz. olene
  kadar , oyunculari hic degismeyen ayni kusursuz filmde kalacaktiniz. boyle
  bir$ey yasanamaz. insan herseye cok erken ya$ta sahip olunca, kurtulu$
  kisvesine burunmu$ bi felaket bekler hale geliyor. icini rahatlatmak icin
  felaket yolu gozukuyor.
  
  sadece baskalari icin evlendigimi, insanin kendisi icin evlenmedigini kabul
  etmem uzun surdu. insan neden evlenir ? arkadaslarini sinirlendirmek ya da
  ana babasini mutlu etmek icin, cogunlukla ikisini birden, bazen de tersini
  yapmak icin.
  
  insan mezuniyet ya da ehliyet sinavini nasil veriyorsa aynen oyle evleniyor:
  her ne pahasina olursa olsun normal, normal, normal olmak icin, hep ayni
  kabin icine dokulmek istiyoruz. herkesten yukarida olamayinca altta kalmak
  korkusuyla herkes gibi olmak istiyoruz. gercek bir a$ki mahvetmenin en guzel
  yolu.
  
  zaten evlilik sadece normalligin dayattigi bir model degil: ayni zamanda
  reklamlar, filmler, gazeteler, hatta edebiyat araciligiyla gerceklestirilen
  olaganustu bir beyin yikama faaliyeti, ba$ dondurucu kucukhanimlari
  parmaklarina bir yuzuk, uzerlerine beyaz bir elbise gecirmeyi arzulamaya
  iten muazzam bir zehirleme olayi. yoksa bunu akillarindan bile
  gecirmezlerdi. buyuk a$k'i ise evet, inisleri ve ciki$lariyla bunu elbette
  dusunurlerdi. yoksa ya$amanin anlami ne ? kusursuz bir dunyada kizlar asla
  bu kadar suni bir icadin hayaline kapilmazlardi. samimiyetin, tutkunun, mutlak
  olanin hayalini kurarlardi, kiralik smokinli bi herifin degil. tanrinin hergunu
  kendilerini $a$irtmayi bilecek erkegi beklerlerdi, eve ekmekle tuz getirecek
  erkegi degil. her$eyi doga'nin -yani arzunun- iradesine birakirlardi. ne yazik
  ki, engellenmis anneler kizlarina ayni mutsuzlugu diliyor ve onlar da, anneleri gibi cok
  fazla pembe dizi seyretmi$ durumdalar. sonucta, kendilerini sadece ve sadece
  mukemmel olmayan bir erkek mutlu edebilecekken, du$leri kirilmi$, hayata
  kusmus mustakbel kiz kurulari uretip o a$agilik reklam konseptini, beyaz
  atli prens'i bekleyip duruyorlar.
  
  demi$ olan adam
  (bkz: askin omru uc yildir)
• romantik egoist kitabında, çok sayıda bulunan vecize gibi cümlelerden biri:
  
  "nezle olduğum zaman kokain çektiğimi zannediyorlar: işte buna şöhret sahibi olmak denir!"
• "iktidar sahibi olmak için, insanları zayıf olduğunuza inandırın"
  
  (bkz: romantik egoist)
• "reklamcıyım. kainatı kirletiyorum. ben size pis şeyleri bile satan adamım. asla sahip olamayacağınız o şeylerin hayalini kurduran... photoshop'ta rötuşlanmış kusursuz bir mutluluk... kılı kırk yararak oluşturulmuş görüntüler, moda müzikler.
  zar zor biriktirdiğiniz paralarla, son kampanyada itelediğim rüyalarınızın arabasını satın almayı başardığınızda ben onu çoktan demode etmiş olacağım. sizi yenilik bağimlisi yapiyorum. yeniliğin avantajı, hiçbir zaman yeni kalmamasıdır.
  salyalarınızı akıtmak: benim görevim bu. benim mesleğimde kimse mutlu olmanızı istemez, çünkü mutlu insanlar tüketmezler.
  çektiğiniz acı, ticareti canlandırıyor. bizim jargonumuzda buna "alışveriş sonrası düşü kırıklığı" deniyor. size acilen bir ürün gerekiyor; ama ona sahip olur olmaz bir başkasına gereksinim duyuyorsunuz... ihtiyaçlar meydana getirmek için kıskançlığı, acıyı, doyumsuzluğu körüklemek gerekiyor. işte benim savaş gereçlerim bunlar. hedefim ise sizsiniz."
• ne de şanslıyız ki kitaplarının cevirisi de oldukca akıcı olan yazardır.
  (bkz: renan akman)
• bana "çok satanlar arasından da adam gibi yazarlar çıkabilirmiş" dedirtebilen tek yazar.
• eski reklam, yeni hayat yazarı..
• kitaplarında her zaman acemi bir capkın, ba$arısız bir a$ık olan beigbeder..
• kelimelerin fransiz oyuncusu.
• "ben ölü bir adamım. her sabah dayanılmaz bir uyuma isteğiyle uyanıyorum. siyahlar giyiyorum, çünkü kendi yasımı tutuyorum. olamadığım insanın yasını.." demiş olan fransız yazardır.