5 entry daha
  • mezarların üzerinde, sevgisini, hasretini, unutmadığını, acısını içinde yatana, belki de bir umutla duyurabileceği düşüncesiyle, yaşayan ölümlülerin acısını hafifletmek ya da vicdanını rahatlatmak için diktiği güllerdir benim bildiğim. şarkısını bilmiyorum ama ben gerçeklerini gördüm, hem de onları suladım. sonra da düşündüm ki, bu sular gülün kökünden ona kadar gidebilir mi? ben artık ulaşamıyorum ama onlar ulaşabilir mi? benim burda olduğumu, onları aradığımı, sürekli atlamadan her bayram onları ziyarete geleceğimi söyleyebilir mi onlara? onlar benim çocukluk sevgililerim. kimi dedem, kimi babaannem, kimi amcalarım, kimi dostlarım. böyle sayınca ne kadar da çoklar. şu anda belki yoklar ama hayatımdaki etkileri o kadar çok ki. onlar şimdi ki benin ben olmasını sağlayan insanlar. insana dair, hayata dair o kadar çok şey verdiler ki bana. şimdi bende üzerime düşeni yapıyorum. onların bana kattıklarının yanında, ben sadece bayramlarda onların ellerini öpmeye gidip, rahat uyumaları için dua edip, bi de mezarlarının üzerindeki gülleri suluyorum. belkide mezarlık gülleri sayesinde hala onlara ulaşıyorum.
23 entry daha
hesabın var mı? giriş yap