5 entry daha
  • dün itibarıyla repertuarıma eklediğim reçel. anne düdüklüden alınan tarife göre yapılmıştır.
    bir tencere su kaynatılır. kaynayan suya tercihan aynı olgunluk derecesindeki kayısılar atılır. kayısılar çok olgunsa suyla çok kısa süre temas yeterlidir, diri ve sert ise 5 dakika hatta bazen daha uzun süre beklemek gerekebilir. ideali başında durup kontrol etmektir. yanından ayrılıp televizyon seyretmeye giderseniz kayısılar çok yumuşayabiliyo, iyi olmuyo, ben ettim siz etmeyin. sudan çıkarılan kayısılar süzülüp soğumaları için bir süzgeçe konur. soğuduktan sonra 1 kilo kayısıya 1 kilo toz şeker hesabı ile şurup ateşe konur. şurup kaynayadursun. bir yandan soğuyan kayısıların kabukları soyulup çekirdekleri çıkarılır. şurup kıvamına gelince içine soyunmuş kayısılar bütün bütün atılır. yerken kocaman bir parça olduğu için zorluk çıkarıyor, kesmek gerekiyor ama böyle tek parça olunca görünümü daha seksi oluyor. son olarak kayısılar şurupla birlikte bir süre kaynatılıp ateşten indirmeye yakın yarım limonun suyu eklenerek imalat sonlandırılır. reçel olup bittikten sonra tadarken farkedilmiştir ki bu reçele karanfil yakışacaktır. denenebilir. afiyet olsun.
    servis önerisi: kişi kasıp bütünlüğü bozulmamış kayısıları tabağa dizip içlerine badem , kayısı çekirdeği neyin doldurabilir.
9 entry daha
hesabın var mı? giriş yap