make happy

• bo burnham'ın yaptığı işe saygı duyuyorum çünkü gerçekten de seyirciye bu güne kadar deneyimlemediği bi performansı yaşatıyor. bu adamın yaptığı gösteriyi izledikten sonra dönüp geriye baktığımda senelerdir bizim ne kadar yakın tonlarda seyreden bi stand up anlayışı ile karşı karşıya kalmış olduğumuzu anlıyorum. george carlin, richard pryor, louis c.k., jerry seinfeld,ricky gerves,eddie murphy,rodney dangerfield,jim gaffigan,bill hicks gibi bu işin üstadları uslup,içerik,toplumsal eleştiri,hiciv gibi pek çok noktada birbirlerinden farklı tutumlar takınırken nedense bu stand up olayını hep aynı şekilde performe ediyorlar. arada bazı farklılıklar olsa dahi genel şablon hep aynıydı. bunu bu zamana kadar nasıl ayıkamadığımıza tüm tüketim toplumu adına aşırı derecede şaşkınım. steve jobs yine haklıymış demekten kendimi alamıyorum. ne diyordu jobs "insanlar çoğunlukla siz onlara gösterene kadar ne istediklerini bilmiyorlar". bo burnham bu olgunun ne derece doğru olduğunu bana bir kez daha gösterdi.
  bence yaptığı iş bu günkü stand up'ın genel yapısında biraz radikal kaçıyor. kendini sürekli yenilemesi gerekiyor ki sürekliliği olsun. bence bo burnham için işin zor kısmı bundan sonrası.