neoptolemos

• bu herif tam bir piçtir.
  
  aeneis 'in ii. kitap, 530-550 satırları arasında şöyle bir diyalog vardır;
  (bu piç, priamus'un oğlu polites 'i babasının gözleri önünde öldürmüştür. )
  
  priamus:
  bu suçunu, bunca küstahlığını yanına koymasınlar senin tanrılar, dilerim, bu işleri gözeten adalet varsa göklerde, versinler layığını, hakettiğin ödülü! şu gözlerimin önünde, oğlumun ölümünü bana seyrettirdiğin ve bir babanın yüzünü lekelediğin için özoğlunun cesediyle! yalan, yalan senin 'achilles 'in oğluyum' demen! p böyle davranmamıştı düşmanı priamus'a. utanırdı yakaranın hakkını, güvenini çiğnemekten. teslim etmişti kansız csedini gömdüreyim diye hector 'un! hem de sarayıma geri göndermişti beni!
  
  ('at tibi pro scelere,' 'pro talibus ausis di, si qua est caelo pietas quae talia curet, persoluant grates dignas et praemia reddant debita, qui nati coram me cernere letum fecisti et patrios foedasti funere uultus.
  at non ille, satum quo te mentiris, achilles talis in hoste fuit priamo; sed iura fidemque supplicis erubuit corpusque exsangue sepulcro reddidit hectoreum meque in mea regna remisit.')
  
  piç neoptolemos: öyleyse sen anlat, var git sen, babam peleus'oğlunun habercisi olarak, anlat ona bunları, berbat işlerimi benim! yozdu, de, oğlun neoptolemus, unutma sakın! geber şimdi!
  
  ('referes ergo haec et nuntius ibis pelidae genitori. illi mea tristia facta degeneremque neoptolemum narrare memento. nunc morere.' )
  
  böyle diyerek, sunağın ta yanına, sürükler titrek ihtiyarı, oluk oluk akan kanları içinde oğlunun. kavrar saçlarını sol eliyle, sağ eliyle çekip parlak kılıcı, saplar ihtiyarın böğrüne, sapına kadar!