unbelievable

• unbelievable'ın mekaniğindeki ayrıştırıcı kadın vurgusu kesinlikle politik doğruculuk, pozitif ayrımcılık kokmuyor. bunu yapmaya mecbur yapısını tarafsız kılmak için (hele ki erkekler dünyasında) iyi niyetli bir şekilde davranıyor hatta fazlasıyla. erkin, erkeğin, kutsiyet atfedilen üniformanın fiyakasını bozmamak için yapılan gizli sözleşmelerin, örtük niyetlerin kapısını çalıyor usulca. elbet anlayana. her türden kadın istismarını gösteriyor ama izleyicisini istismar etmiyor. sistemin eril çöplüğüne kadınların başkaldırısı. şaşalı, görkemli, hamaset kokan tiratlar atmıyor dizi. otoritenin mutlak ve şaşmaz hâkimiyetini sorgularken, sorulması gereken hiçbir sorudan kaçınmıyor ve sorduğu sorular için de ödül beklemiyor izleyicisinden. esas gerçekçilik tam olarak böyle bir şey nazarımda. benim için dizi tarihinin en iyilerinden olan the wire'dan bu yana kahramanlık titrinden bu denli uzak, kılı kırk yaran, polisiye trükleri, türün inatçı kalıplarını gerçeğin kıyısına bu denli yaklaştıran az dizi gördüm.
  
  izlerken nefessiz bırakıyor. ilmeği boynunuza geçirip yavaş yavaş sıkıyor. iktidar mekanizmasının umursamazlığı karşısında, karakterlere kahraman payesi vermek yerine, sıradanlık ve benimseme arasında normalleştirilen kötülüğün defterini aralıyor. ve belki de insanı sımsıkı boğan umursamazlık ummanı içinde yüzdürdüğü 8 bölümlük macerasının finaline kondurduğu kadın dayanışması iyimserliğini en çok bu dizi hak ediyor. senenin en iyi işlerinden biri. muazzam iş hakikaten. görülmeli.