alexandre aja

• space adventure cobra projesi duyurulmuş yönetmen. iyi haber.
  
  üstat bizim kuşaktan sayılır. eli roth, ti west ve james wan dörtgenine koyuyorum kendisini. bunlardan daha önce de yazmışımdır ecnebi deyişiyle en inovatif ve işini bilir olan james wan aldı yürüdü, eli roth hala kefekeder frat boy modunda takılıyor ufaktan deneyselliği vardı yalnız devam ettirmez gibi, ti west ona keza türe hakimiyeti dikkat çekiciydi ama gariptir kurgu ve montajı damakta acılık bırakıyordu severim gerçi, aja ise aralarındaki en garip arkadaş kanımca.
  
  aja çoğu genç yönetmenin düştüğüne düşüyor gibi geliyor. ben de bu kadar sözde birikime rağmen aynı coşkuyla film çeksem aynısına ben de düşerim. salt kültür eksikliği. yani olay şu belli ki çok film seyretmişsin, o filmlerde seni çeken bir gavur deyişiyle "thrill" olayı var, sen de sinemanı salt bu "thrill" çevresinde kuruyorsun. tabi prodüksiyonlar ucuz değil bir de araya ne şiş ne kebap yansın girince belli bir kalite bariyerini aşamıyorsun.
  
  olayın kimyasına bakalım azıcık. çok anladığımdan değil gördüğüm, bildiğim kadarını yazıyorum. kendi yazıp, kendi çektiğinde nispeten bir bütünlük yakalıyor, başkasının işini çektiğinde o da hepten gidiyor. işte bunlar hep devler ligine girememe emaresi. sebebi de basit. o odaklandığı sinema fikrinin dışına istese de çıkamıyor. ki çok ciddi birikimi, çevresi olduğu belli. işte özgünlük böyle bir şey a dostlar. istediğin kadar çevren, birikimin olsun büyüklük için çok başka bir şeye ihtiyacın var. hitchcock, polanski olmak başka bir şey. gerçi öyle bir iddiası da yok yönetmenin. açıkçası ne çekse merak etmeye, bakmaya değer. vhs döneminde çişimizi tutup yana yakıla seyrettiğimiz filmlerin duygusunu hafiften hissettirse yeter. ^*