hafta

• paul eluard'ın şiiri:
  
  hafta
  
  1.
  ırmağın dalgaları
  göğün boylanıp serpilmesi
  şu yel yaprak ve kanat
  söz ve bakış
  ve seni sevmem
  sürekli bir devinimde hepsi de.
  
  2.
  bir muştu var
  bu sabah
  düşünde görmüşsün beni.
  
  3.
  aktarabilsem bir şu yalnız sevgimizi
  en kalabalık yerlerine şu dünyamızın
  yer verebilsin diye
  bizim gibi şevişenlere
  
  sayıları çok ama yine de çok azlar.
  
  4.
  yüreğime kızıyorum, kızıyorum bedenime
  ama bir şey diyemiyorum taparca sevdiğime
  
  5.
  iki kişiydik ve kanarak yaşıyorduk
  güneşli pırıl pırıl bir sevişme gününü
  güneşimizi birlikte öpüp kokluyorduk
  ışığa kesmişti yaşam gözlerimizde
  
  gece bastırdığında gölgesiz kaldık
  ortak kanımızdaki yaldızı parlattık
  iki kişiydik bir gömü ortasında
  parıltısı ışıltısı sönmeyen bir daha
  
  6.
  karıştırıyor ışığını sis
  karanlıkların yeşilliğine
  sen de karıştırıyorsun ılık tenini
  azgın delice isteklerime
  
  7.
  bir kapanıyor bir ışıyorsun
  bir uyuyor bir uyanıyorsun
  hiç sekmeyen süremler boyu
  
  tutup bir ev kuruyorsun
  pişip olgunlaştırıyor yüreğin
  bir yatak bir meyve gibi onu
  
  ve girip sığınıyor içine bedenin
  ve içinde düşlerin uzayıp gidiyor
  tatlı günlerin evi bu
  
  ve gecede öpüşmelerin
  
  (türkçesi: tahsin saraç)