surprise

• standart bir paul simon albümü olmuş desek yeridir. paul abimizin müzisyenliğine, şarkılardaki enstrüman seçimine dengesine laf yok tabi. ama hemen göze çarpan şey şu ki paul simon bu albümde besteciliğinden çok mesaj veren söz yazarı yanıyla öne çıkıyor. şarkılara kötü denmez, insanın dili varmaz sonuçta paul simon yapmış. ancak bana sorarsanız bin kere tercih ederim çok daha basit ama safça yazılmış ve art garfunkel ile icra edilmiş aşk şarkılarını.
  ne olursa olsun, gelişen teknolojinin albüm soundlarina etkisinden mi bilinmez, aynı etkiyi yaratamayacak gibi bu albüm bende.
  belki dinledikçe fikrim değişir diye her an editlenmek üzere böyle bırakıyorum entryi ve ilk dinleyişte nisbeten hoşuma giden şarkılar için (bkz: that's me) (bkz: wartime prayers)