bab'aziz

• beyoğlu sinemasındaki gösterime gelen yönetmen nacer khemir, filmi çekme nedenini şöyle özetledi:
  bu film bir sorudan çıktı aslında:
  babanız, yanınızda yere düşse ve yüzü çamurlansa ne yaparsınız?
  ben olmasam bile benim babam tam bir müslümandı, ve şu sıralar onun yüzüne (dinine) çamur çalınıyor durmadan.
  ben bu filmle babamın yüzünü silmeye, temizlemeye çalıştım. islam'ın batı tarafından sunulan yüzünü değil, bilinmeyen, es geçilen ve unutturulan yüzünü göstemeye çalıştım.
  
  yönetmenin tasavvuf ve sufilik ile ilgili olarak söylediklerinden önemli bir pasaj ise şöyledi:
  "dünyadaki insan sayısı kadar, tanrıya doğru giden yol vardır."
  
  mükemmel bir filmdi.
  özellikle finalindaki sahne inanılmaz etkileyiciydi (spoiler geliyor, dikkat!)
  (tam çevirisi olmayabilir, ama genel olarak aktaracağım)
  
  bab'aziz, mezarını bulur ve orada ölüme yatmadan önce yanına zamanının neredeyse tamamını (dindar ikizinin aksine) meyhanede geçiren ve hayatında bir ibadethaneye girmemiş olan hasan gelir. bab'aziz hasan'ı yanına çağırır.
  bab'aziz: gel hasan, ölümüme şahit olacaksın, sonra da kumla mezarımı örteceksin.
  hasan: neden ben? ben her zaman korkmuşumdur ölümden.
  bab'aziz: ölümden neden korkuyorsun? ölüm korkunç değildir. ölüm bir son olabilir mi hiç? başlangıcı ölüm olmayan bir hayatın, sonu ölüm olur mu hiç? anasının rahmindeki bir çocuğu düşün. ona deseler ki, "dışarıda mavi bir gökyüzü, dağlar tepeler, sımsıcak bir güneş, ovalar, ağaçlar, yüce denizler, başka başka insanlra, şehirler var, senin içinde olduğun bir karanlıktır", doğmumış çocuk bunlara inanır mı? inanmaz tabi ki, kendi karanlığında kalak ister. aynı bunu gibi bilmeyen, inanmayan insan korkar ölümden. benim düğün günümde üzülme.
  hasan: düğün günü mü?
  bab'aziz: düğün günü tabi ki. sevdiğime kavuşacağım gün bugün.
  
  anlatılması o kadar zor olan tasavvufu, sufiliği o kadar güzel anlatabilmiş ki nacer khemir,
  önünde sayfıyla eğiliyor, derdini belki dünyaya anlatamasa da (film dağıtımcıları vs'den dolayı) bana anlatabildiği, benim hayatımda yeni kapılar açabildiği için çok büyük teşekkür ediyorum.