7 entry daha
  • jiu jitsuya yeni başladığım dönemler. 3 aylık felanım. henüz kendimi korumayı öğrenememiştim. yeni başlamış bir çocukla eşleştik antreman maçı için. çocuk yeni ama mma felan yapmış ve boyu 1.90 var.

    başlayalı daha 10 saniye kadar oldu ki, bi an kafamda şimşekler çaktı. sol şakağıma diz yedim. (darbe o kadar sertti ki çocuğun dizi bile baya ağrımış) bi an sonra kendimi toparladım. buz felan getirdiler, kenarda oturup diğerlerini izlemeye başladım.

    bi an sonra kendimi dojo'da buldum. hoca bir şeyler anlatıyor. elimde buz var ve şakağıma tutuyorum. ama niye tutuyorum hiç bir fikrim yok. dojoya nasıl geldim, derste ne yaptık hiçbir şey hatırlamıyorum. darbe aldığımı hayal meyal hatırlıyorum ama nasıl oldu bilmiyorum. paniklemeye başladım. aldığım darbe beynime bir şeyler yapmış olmalıydı. ayağa kalkıp dolaşmaya başladım. hatırlamak için beynimi zorladım ama tüm çabalarım boşunaydı. hocanın yanına gittim ve durumu anlattım. hoca dedi giyin doktora gidelim. soyunma odasına gittim ve giyinmeye başladım.

    işin ilginç yanı kafam bomboş. iş, güç hiç bir sorunum yok. geçmiş ve gelecek kavramı benim için yok, sadece o an var. kendimi hayatımda hiç olmadığım kadar mutlu hissediyorum . o an farkına vardım ki biz zaten hep böyle mutluyuz aslında ama kendi zihnimiz buna engel oluyor.

    biraz sonra yavaş yavaş her şeyi geri hatırlamaya başladım. doktora gitmekten vazgeçtim. gece ateşim çıktı biraz ve sonraki bir kaç gün boyunca değişik bulantı gibi bir şeyler hissettim ama sonra hiçbir şey kalmadı.

    kısa süreli de olsa hafıza kaybı yaşamanın nasıl birşey olduğunu görmüş oldum. 1.5 sene geçti neredeyse hala jiu jitsu yapıyorum. ufak tefek sakatlıklar olsa da büyük bi olay yaşamadım. artık kendimi korumaya ekstra önem veriyorum. özellikle yeni başlamış deneyimsiz insanlar karşısında.
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap