hasan saka

• “büyük atatürkümüzü kaybettiğimiz 10 kasım 1938 günü rahmetli hasan
  saka’nın üst üste iki saat iktisat dersi vardı. ikinci saatte idik.
  müdür rahmetli erişirgil kapıyı vurarak içeri girdi. gözlerinin dolu
  dolu olmasından ve konuşmasından acı hadisenin ceryan ettiğini
  anlamıştık. müdür, hasan saka beyi biraz dışarı çağırdı. biz put gibi
  olduğumuz yerde donakalmıştık. 10-15 dakika sonra hocamız dönerek
  bıraktığı yerden dersine devam etti. bu dersin devamı için atatürk’ün
  en yakınlarından olan hasan saka beyin nasıl bir cehd ile kendisini
  tuttuğunu görmüş ve sık sık nefes alışından ve arasıra gözlerinden
  akan damlalardan mukavemetinin azalmakta olduğunu anlamıştık. birkaç
  gün sonra sayın saka’nın şoföründen, dersten sonra otomobilde giderken
  gözyaşlarını tutamayıp ağladığını öğrenmiştik.”
  
  anılarla mülkiye
  ertuğrul soysal (sbo’da haberalış)