asketizm

• " max weber meşhur kitabı "protestan ahlakı ve kapitalizmin ruhu^*"nda iki tür asketizm tanımlar: dünyevi ve uhrevi. ilkinde asketizm dünyadan vazgeçmek anlamına gelir, müzevilerin ve keşişlerin yaptığı gibi; ikinci durumda asketizm daha seküler bir hal alır ve kendisini çalışma ve üretim etiğine tamamen adamak için alelade oyalanmalardan arınmış bir varoluş imkanına yönelir. weber uhrevi asketizmi kapitalizm etiğinin başlıca kaynaklarından biri olarak görür: "kalvinizmin gelmesiyle birlikte asketizm manastır sınırlarının ötesine geçti ve şehirde yayılan bir zihniyet haline geldi" der. asketizim, içgüdüleri bastırmayı ve katı bir etik akılcılık disiplinine bağlılığı gerektiriyordu. weber için bu etik akılcılık, hem burjuva yaşam biçiminin dayanağı hem de sonradan benjamin franklin'in ekonomik faydacılığında ortaya çıktığı haliyle tam da kapitalizmin ruhuydu."
  
  her iki tanımın yapısal anlamda tezatlığı ancak ortak bağlamı ise insanın aklını kurcalıyor.
  
  kaynak;
  protestan ahlakı ve kapitalizmin ruhu - max weber
  az yeterlidir - pier vittorio aureli