ölümün konumu

• bir edip cansever şiiri.
  
  ölümün konumu
  
  ölüsünün ağzında bir düzlüğün ölüsü
  ben kendimi isterim her yerdeki bir yerde
  ayak bileklerimin üstünde iki kıvrım
  unuttuğum bir şey var, onun içinde
  ve yadırgadığım. ben kendimi taşırım
  içinde olmadığım bir güne
  bir yaprak biçiminde - boşluksa tırtıl -
  bir de işte tek kalmanın acısı, bir de
  nemli toprakta yüzükoyun
  yokluğuma kar biriktiren yazla birlikte.
  
  imgesiyim ölümün.