arctic monkeys

• chun li's spinning bird kick, perhaps vampires is a bit strong but..isim/ tarzı şarkılara sahip gurup; bir 'my chemical romance-değil ki bu çok iyi bir şey. 23 disc demo sonrası beklenen, aslında parçaların ham halinin bol ışıklı halinden daha iyi olacağı korkusu. bunu ben beklerken dünyanın diğer benleri; oldukça sakin ve içten çoşkulu; bu akşam ki renkleri de sarı. blair witch müzik piyasasına girerse veya the stone roses yorulmuşsa, bayrak açılmış duvarlara siyah, siyah bulaşabilir müzik. uçta ki müzik akımlarının aslında mevçut alanı yok ederek yeni denemelere yol açan bir yapısı vardır. günümüz de başarı demek, belirli bir seviyeyi, elinin arkasında gizli ve güçlü bir görünümle oyuna hazırlamak demek. radyo varken zihninde bir dünya kurup müziğin bireylerini oraya yerleştirebilirsin. dracula'nın şatosu veya ayın ıslak yüzeyi olabilir bu. sen nekadariyiysen senin müzisyenlerinde o kadar farklı ve yenilmez olacaktır...bu gün bir şarkı dinle dört dakika sonra internette bir görsel döküme, imaj kargaşasına bulaşırsın. bu yüzden artık biçem 'farklı olmamayı hedeflemeden farklı olabilecek doğa ile görüşmek, göz, göze, dudak, dudağa gelmek. sanal kız ve sen. the paddingtons, we are scientists, towers of london...hepsi aynı çizginin uzantısı. cool tavır artık içinde bulunduğun bünyeyi de umursamamaktan geçiyor. çalarım giderim, içer, intihar ederim. rock klişelerinin kendi kodları pasif fakat hala etkili. yedek paraşüt gibi. müzik bunu ne kadar sindirebilecek göreceğiz.