meshes of the afternoon

• maya deren, kadını kaçla çarparsanız çarpın yine aynı sonucu elde edersiniz demeye getiriyor sanki. filmi seyrederken, aklıma julio cortazar'ın geri kalan aynası geldi. suskun bir danışman olarak ayna figürü, kahramanımızın kulağına varlığın bir kaç katmanını fısıldıyor. zamansal sıralamayı kurgunun değil de aynanın üstlendiğini düşünüyorum. işte burada gerçek ve rüya sekansları sonsuz bir döngüye giriyor ^*
  öte yandan, kahramanımızın romantik bir mizansende talep edilen cinselliği yine bıçağın aynasından yansıyan eş-metres-fahişe denklemi olarak algıladığını düşünmek de mümkün.