hwal

• öyküsü ve duruşu ile sevilmeme ve hor görülme potansiyali yüksek olan, feminist entellektüelleri rahatsız edebilecek ancak görselliğine ve sinema diline kimsenin söyleyecek tek kelime bulamayacağı film.
  öyküsü ve duruşu tarafımda herhangi bir rahatsızlık yaratmamıştır. utanmasam boş ev'den daha fazla sevdiğimi bile söylebilirim. ilk 70 dakikasını normal bir kim ki duk filmi kadar sevmişken son 20 dakikasından çok etkilendiğimi söyleyebilirim. gözyaşlarım gelip dayandı ama atamadım dışarı. finaldeki sevişme sahnesini çekerken kim ki duk ağabeyin aklına gelmiş midir bilmiyorum ama, ben aslında şöyle bir mana sezinledim: "yeni birini eskinin yerine koyduğunuzda, yeni ile sevişirken aslında uzunca bir süre eski ile sevişirsiniz. ten yeninin teni olsa da senin zihnindeki, ruhundaki, aklındaki aslında eskidir"
  öyle midir gerçekten?