don't worry he won't get far on foot

• son yıllarda iyi filmler yapamayan, hatta önceki filmi the sea of trees'le dibi bulan gus van sant'ın vasatı aşamayan biofilmi. en azından the sea'den sonra hafif toparlanmış sant. gerçi istese de the sea'den kötüsünü yapabileceğini sanmıyorum, o denli berbat bir filmdi, ki cannes'nın son yıllarda en düşük ortalamasını almıştı eleştirmenlerden (4 üzerinden 0,5). neyse, don't worry alkolik john callahan'ın kaza yaptıktan sonra sakat oluşuna, aa'ya gidip bağımlılığıyla mücadele etmesine, aşık oluşuna, arkadaşlıklarına ve karikatürlerine odaklanıyor. senaryosu, olayların gelişimi hep bilindik. sürprizsiz, zaman zaman sıkıcı bir yapım. önplana çıkabilecek tek bir tarafı yok. üstüne bir de anneyle sorunları defalarca kez tekrarlıyor.
  
  oyunculuklar iyi tabii. joaquin gene iyi ama en iyi performanslarından değil. jonah hill galiba filmin en iyisi. rooney mara ise fena değil. gerçi yüzde yüz amerikalı mara'ya kalkıp isveçli bir karakteri vermişler, aksan için bile uğraşmamış. saçı boyatmak yetmiyor halbuki. biraz daha seçici olmalı mara.