peter schlemihl's wundersame geschichte

• “yaşamımın bir dönemini çabucak geçivereceğim, oysa canlılığını anılarımda yeniden yaratabilsem bunun üzerinde durmayı ne kadar isterdim. ancak bu dönemi yeniden canlandırabilecek renk içimde solmuştur; o zamanlar göğsümü güçle kabartan şeyi, o acıları ve mutluluğu, masum çılgınlığı yine bulmak isteyince, artık canlı pınarlara yer vermeyen bir kayaya boş yere çarpıyorum... bu geçmiş zaman şimdi bana ne kadar değişmiş olarak görünüyor? ben orada, banyolarda trajik bir kahraman rolü oynayacaktım. kötü ezberlediğim bu rolde, sahnenin acemisi olduğum için, oyunu bırakarak bir çift mavi göze tutuldum... ve sıradan güldürü bir rezaletle sona erdi.”