şeker ahmet paşa

• asıl adı, ahmet ali'dir. 1841-1907 yılları arasında yaşamıştır. tıbbiye ve harbiye'de eğitim gördükten sonra paris'e mekteb-i osmani'ye gitmiş, orada gustave boulanger ve gerome'un öğrencisi olmuştur. aslında beceriksiz bir ressamdır fakat orman adlı tablosu başta john berger olmak üzere çok sayıda kişiyi kendine hayran bırakmıştır. zaten hayran olunası tarafı da resimlerindeki garipliktir zat-ı muhteremin.
  john berger orman tablosu hakkında şunları yazmıştır misal:
  "daha bakar bakmaz beni ilgilendirmeye ve aklımı kurcalamaya başladı bu resim. aslında bilmediğim bir ressamı tanımama yol açması değil, resmin kendisiydi bu ilginin kaynağı.resmin perspektifinde, oduncu ve katırıyla resmin sağ üst köşesindeki ormanın sınır çizgisi arasında var olan ilişkide kendini hissettiren oldukça belirgin ve ince bir özellik bu. sınır çizgisinin hem ormanın en uzak köşesi olduğunu, hem de uzaktaki ağacın (bir kayın ağacı belki) resimde bize en yakın görünen nesne olduğunu görüyorsunuz. aynı zamanda bizden uzaklaşan ve bize yaklaşan bir ağaç bu.bir kere, yüz-yüzelli metre uzakta olması gereken kayın ağacının gövdesinin adama göre büyüklüğü var. kayının yaprakları bize en yakın ağacın yapraklarıyla aynı büyüklükte. kayının gövdesine vuran ışık onu bize yaklaştırıyor. oysa koyu renkli öbür iki ağaç öteye doğru yaslanıyormuş görünümünde. hepsinden önemlisi-çünkü her inandırıcı resim kendine göre bir mekan düzeni yaratır-köprünün beri yanından başlayıp ormanın ucuna doğru uzanan fundalığın sınırını belirleyen o garip diyagonal çizgi var. bu çizgi, bu kenar hem resme üçüncü boyutu veren mekanla örtüşüyor, hem de resmin yüzeyinde kalıyor. böylece bir mekan belirsizliği yaratıyor… bu saydığım şeylerin her biri, akademik açıdan yanlıştır… bu türden tutarsızlıklar bir sanat eserinde genellikle etkileyici bir özellik sayılmaz. hele bilinçsizce yapılmışsa. şeker ahmet paşa’nın resmindeki öbür öğeler ise, kendisinin olağanüstü uyanık bir ressam olduğu izlenimini vermekle birlikte, paris’te büyük bir çabayla öğrendiği görsel dille bilinçli bir hesaplaşmaya girişebileceği duygusunu uyandırmıyor."
  not: bu alıntı, john berger, “şeker ahmet paşa ve orman”,çev. cevat çapan, p dünya sanatı dergisi, s.34, yaz 2004, s.124-127'den tümüyle değil, bazı bölümleri seçilerek alınmıştır.