galata kulesi

• ümit yaşar oguzcanın cok fena bi şiiridir, as follows :
  
  galata kulesi
  6 haziran 1973
  piril piril bir yaz gunuydu
  aydinlikti, guzeldi dunya
  bir adam dustu o gun galata kulesinden
  kendini bir anda birakti bosluga
  omrunun baharinda
  butun umutlariyla birlikte
  paramparca oldu
  bir adam dustu galata kulesinden
  bu adam benim oglumdu
  
  gencecikti vedat
  isil isildi gozleri
  ici
  butun insanlar icin sevgiyle doluydu
  cikti apansiz o donulmez yolculuga
  kendini bir anda birakti bosluga
  sondu gunes, karardi yeryuzu butun
  zaman durdu
  bir adam dustu galata kulesinden
  bu adam benim oglumdu
  
  "acarken ufkunda guller alevden"
  cikti, her gunku gibi gulerek evden
  kimseye belli etmedi icindeki yangini
  yurudu, kendinden emin
  sonsuzluga dogru
  galata kulesinde bekliyordu ecel
  bir fincan kahve, bir kadeh konyak
  olum yolcusunun son arzusuydu buydu
  bir adam dustu galata kulesinden
  bu adam benim oglumdu
  
  kucucuktu bir zaman
  kucagima alir ninniler soylerdim ona
  uyu oglum, uyu oglum, ninni
  bir daha uyanmamak uzere uyudu vedat
  6 haziran 1973
  galata kulesinden bir adam atti kendini
  bu nankor insanlara
  bu kalles dunyaya inat
  simdi yine bir ninni soyluyorum ona
  uyan oglum, uyan oglum, uyan vedat.
  
  umit yasar oguzcan