doppelganger

• "gölgem önden gidiyordu, uzun, çok uzun, bir hayalet kadar uzundu, yere sımsıkı yapışmıştı, araziyi izliyor, bazan yol boyunca dümdüz uzanıyor, bazan da içeriye bir göz atmak istermiş gibi mezarlığın toprak duvarına tırmanıyordu. koştum biraz, o da koştu; durdum, o da durdu. göğe baktım; tüm gökyüzünde tek bir bulut bile yoktu. çaresiz, gölgem evime kadar adım adım eşlik edecekti bana."
  (bkz: la familia de pascual duarte /@hanging rock)