zayıflık

• ne kadar kapsamlı ve güvenilir araştırmalara dayanıyor bu bilgi bilemiyorum ama, zamanında zayıflığın ancak yiyeceğin bol bulunduğu yerlerde bir statü göstergesi ve estetik tercih olabildiğini, bunun tersine yiyecek sıkıntısı çekilen toplumlarda şişmanlığın çekici bulunduğunu okumuştum. ki gayet mantıklı durmuyor mu, sormak istiyorum size..
  bir de amerika'da yapılmış bir araştırmaya değinmek isterim bu bağlamda. şöyle ki, kadın ve erkek deneklere çok zayıftan çok şişmana giden kadın resimleri gösteriliyor. kadınlara "kendiniz hangisi olmak isterdiniz", bir de "sizce erkekler hangisini en çekici bulacaklar" diye soruluyor. nedir netice? kadınlar iki soruda da ortalamadan daha zayıf kadınları seçiyorlar. oysa erkekler tam ortalama kadını en güzel buluyorlar. biraz hazin geliyor doğrusu bu hal bana.
  bakın, bir de yeri gelmişken şişmanlamamıza yol açan yağ, şeker, tuz gibi maddelere neden bu kadar düşkün olduğumuzu açıklayan bir hipotezi anmak isterim: milyonlarca yıl önce, atalarımız afrika'nın savanlarında darwin'i haklı çıkarmaya uğraşırken şeker, yağ ve tuz gibi besin değeri son derece yüksek bilumum madde ortamda kıttı. bu kıt maddelere ulaşabilenler ise ulaşamayanlara kıyasla evrimsel bir avantaj elde ediyorlardı, zira daha güçlü oluyorlar, daha uzun yaşıyorlar, daha fazla çocuk üretebiliyorlardı. bu durumda yağ, tuz, şekeri sevmek, böyle bir damak zevki geliştirmek evrimsel açıdan çok faydalı olacaktı: şekeri daha fazla seven onu bulmak için daha fazla çaba gösterecek, daha fazla çaba gösterince muhtemelen elde edecek, elde edince de yaşama ve üreme şanslarını arttıracaktı. olan da bu oldu ve damak zevki gelişmiş atalarımız bize de aynı zevki miras bıraktılar. ama dediğimiz üzere, o zamanlar elde edilmesi zor maddelerdi tuz, şeker, yağ; mc donalds henüz tarih sahnesine çıkmamıştı misal olarak. o gün için bir adaptasyon olan bu özelliğimiz bugün maladaptasyon oldu, şişmanlığa yaldızlı davetiye oldu.
  başlarken bu kadar uzayacağını hiç düşünmemiştim doğrusu bu entryinin.