adile naşit

• gülüşü asla kulaklarımdan gitmeyecek kişi. sesini ve mimiklerini onun kadar iyi kullanabilen bir oyuncu az gördüm. uykudan önce'deki adile teyzeyi, hababam sınıfındaki hafize anayı, kibar feyzodaki gaddar kaynanayı düşününce birbirlerinden farklı tiplemeleri nasıl başarıyla canlandırdığını görmemek mümkün değil.1987 de aramızdan ayrıldığında ardı sıra türetilen bir çok dedikodu ve urban legend tadında söylenceyi populeritesine bağlıyorum. çocukları aslında hiç sevmemesinden yeşilçamda mamalık yapmasına, mezarının yılanlarla dolu olmasına, canlı gömüldüğünden naaşının şekilden şekile girmesine kadar bi ton zırvalık söylendi durdu ardından. sanatçılarımıza ne kadar sahip çıkabildiğimizi yüzüm kızararak fark ediyorum.