bizim büyük çaresizliğimiz

• yavaş yavaş ama keyifle akan bir kitap. insan her kelimeyi sindirmek istiyor okurken, yavaş yavaş, hiç bitmemesini dileyerek.. bir sonu yok neler olacağı en başından belli fakat öyle büyülü bir anlatımı var ki kitapla beraber yaşantılara da dahil oluyor okuyucu ister istemez. sözcükler kadar kitabın içinde geçen şarkılar, sokaklar da büyüleyici. duru bir özen var, tarifi çok kolay değil. baika bir yazarın anlatımıyla kıyaslamam gerekse yusuf atılgan diyebilirim sadece.
  (bkz: aylak adam)