justin roiland

• dan harmon'ın kendini açtığı, içini döktüğü harmontown podcast'lerinden birinde konuşuyor justin. muhabbet koyu, geyik sıkı. haliyle harmon ve roiland'ın ağzından çıkan her ya da birçok şeye katıla katıla gülünüyor. ama justin'in arada söylediği şeyler, rick and morty'yi daha bir anlamlı kılmaya başladı benim gözümde.
  
  adam ölümden sonra ne olduğunu bilmemesinin verdiği korkudan ötürü bugüne kadar intihar etmediğini söylüyor. daha önce içki içerek yaptığı rick sanchez seslendirmesi video'sunda da ölümden sonra ne var acaba hiç düşündünüz mü diye sormuştu. adam intihara son derece meyilli, yaptığı işler ve kamera önündeki taşak tavırlarının ardında çok karanlık bir dünyada yaşayan, varoluş sancısı çeken biriymiş meğer.
  
  rick and morty'nin rick sanchez'i hatta morty'si, harmon ile roiland'ın hayata, varoluşa ve hayattaki her şeyin anlamına dair düşüncelerinin karışımı, birleşimi adeta. harmon'ın depresif bir alkolik olduğu gerçeği (artı suicidal olması, bir başka podcast'te uzun uzun anlatıyor), roiland'ın intihara meyilli mizacı (senelerdir çok iyi geçinen sıkı dost olmalarına şaşmamalı) tam anlamıyla rick sanchez aracılığıyla insanlara bir haykırışmış adeta.
  
  bu kadar şen şakrak, bu kadar umursamaz, bu kadar eğlenceli ve absürt bir mizahı olan bu adamların içlerindeki karanlık fırtınaları intihar konusu için yabancı bir konu değil. bu dünyadan robin williams gibi adamlar geçti gitti. roiland yarın bir gün ölümden sonraki bilinmezlik korkusunu da yenip ta başından beri vazgeçtiği bu hayattan kendini öldürerek göçerse şaşırmayın.
  
  bu varoluşun omuzlarımıza yüklediği ağırlık ne pis ne tehlikeli bir şeymiş. ve bunu göstermemek, yansıtmamak (çünkü ne anlamı var ki?) için giydiğimiz maskeler (bazıları için mizah, absürtlük, trollük, kahkaha, umursamazlık, alkol vs, tanıdık geldi mi?) ne kadar trajik bir gerçeğin sözcüsü imiş. bu maske bazen, rick and morty'nin bir bölümünde bir noktayı çok derin inceleyen bir hayranın tweet'ine "bu sadece bir şov (çizgi dizi) dostum" diye cevap vermektir. olabildiğince en basit cevaba indirip, açıklamasının dahi anlamsız olduğuna inandığı için bunu demektir. ne yapacaktı başka? kime neyi neden anlatacaktı? nerden başlayacaktı?
  
  dün williams gibi adamları aldı götürdü, yarın da roiland ya da harmon gibi normale isyan etmiş, normalin yarattığı geçerli ve sözüm ona anlamlı varoluşu reddetmiş adamları götürebilir. biz de her yüzü gülen, her anormal diye tanımladığımız insanlara güler geçeriz. aslında güldüğümüz kendi varlığımıza ve hayatın varlığına dair düşünmememiz, olayları anlamlandırmamamızadır. varoluşu anlamak imkansız deyip, pes etmeye gülmektir aslında.
  
  her şey bir sona varıyor ve sonrası için varlık artık var olmayacaksa, her şeyin yalnızca "o an" kendi anlamı ve değeri vardır diye düşünen böyle insanlar da günün birinde böyle dememeye karar verip, hayatlarını sonlandırırlar. biz de böyle hayat dolu insanlar (!) nasıl ve neden canlarına kıyar ki diye ölümlerini anlamlandırmaya çalışır dururuz.
  
  roiland, umarım o korkuyu hiç yenemezsin de, belki bir gün bazı temel şeyler nezdinde az da olsa anlam kazanabilir ve doğanın canını alacağı güne kadar güzel bir ömür yaşarsın.