1 entry daha
  • "murat, yazdığı hikayenin bazı yerlerinde düşünmek için duraklayınca, sükûtu şiddetle duyuyordu. müdüriyet odasının yüz mumluk çıplak ampulü küçük odayı beyaz bir ışıkla doldurmuştu. murat makineyle çalışmaya bir türlü alışamadığına kızıyordu. elyazısında düşünmeye pek benzeyen tanıdık, rahat bir hal vardı. buna karşı daktilo, bir aletle uğraşmaya, fikri bir işten ziyade, bedeni bir iş yapmaya benziyordu. galiba duhamel* müsveddelerini böyle yazı makinesiyle üç nüsha çıkarır, mevzuu kendi kendine bir müddet unutturup sonra her nüshayı ayrı ayrı zamanlarda tashih** edip, sonra bu üç ayrı nüshanın tashihini karşılaştırarak en güzel şekli tespit edermiş." kemal tahir - karılar koğuşu
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap