the big sick

• bu akşam sinemada seyrettiğim şık film.
  
  imdb'de 8,1 ortalama puan ve 86 metascore'a sahip olması hoşuma gitti açıkçası. zira kumail nanjiani'yi zaten silicon valley'den tanıyıp sevmiştik. bir de üstüne new yorker'daki profilini okumuştum. baya gelecek vaat eden bir komedyen, akıllı bir çocuk ve pakistanlı müslüman bir aileden olması hasebiyle, aziz ansari'nin master of none'daki meselelerine paralel meseleleri var. yeni dönemin 'göçmen çocukları' bunlar neticede.
  
  filme gelirsek. romantik komedi filmlerinin seviyesi son dönemlerde iyice düştü malum. o sebeple türe karşı önyargılarınız oluşmuş olabilir. ama yine de bu türden filmler seyretmeyi seviyorsanız, beklentilerinizi fazlasıyla karşılıyor. zaten kumail bey'in gerçekten başından geçen eşiyle tanışma ve evlenme hikâyesidir bu. senaryoyu birlikte yazmışlar ama emily karakterini başkası canlandırmış hâliyle.
  
  seinfield ve louie tarzı 'kendi hikâyesini anlatan komedyen' özetle. onlar kadar 'iyi' diyemem ama senaryo ve oyunculuklar ortalamanın baya üstünde. ajitasyon ya da sündürme yapılabilecek meseleler dozunda toparlanmış. amerika'da pakistanlı bir aile teması milyon kere işlendiği için daha sade tutulmuş o kısım. daha çok kumail'in kişisel hayatına, uber şoförlüğü ile birlikte yürüttüğü komedi kariyerine odaklanmış. keşke diğer karakterlere az daha tatlı dokunuşlar ekleseymiş diye düşünmeden edemedim. ama neticede bu iki sevgilinin hikâyesi öncelikle.
  
  fazla spoiler vermeden kapatayım. emily'nin ailesi tek başına hikâyeleri yazılabilecek kadar derinlikli iken kumail'in ailesinin biraz yüzeysel kalması, hoş olmamış diyeyim son olarak. abisi mesela çok şahane bir karakter...