• buyuk donusum? ha demek cozmussun... donmekten farki; oldugum yerde bulunmamdan, sadece eksenin etrafinda yol almaktan baska ayricana da hani baska bir hallerin olmasi sanirim. ne yani, iyi mi kotu mu bu? bilmiyor musun. neyse bosver be. bir arpa da olsa olcegim, yol almisim ya ben-ha en azindan cabalamisim inceden. dur son kez samimi olalim. acik oynayalim. hep kritik donemlerde duydum ben bu lafi. ilk degilsin yani, cok iyi bildigin gibi. misal; cirkin ordektim hep ben mazide. sonra duydum; buyuk donusum. ta ta ta!... sonra tavirlarimdi. neymis? gene donusum... vayy nerde o kapris, hani o pespayelik. kuzu gibi olmus, kedi gibi pısmışım. bak seeen, asil simdi oturmuşum. sonraki mi? o en buyugu iste. niye? bulamadin beni sen eski yerinde. pisirigin, ama aslinda o sapsal asigin, esti yeller yerinde. ama donmeden senin merkezinde, ele vermeden kendimi bilincli sekilde. hani beni en son gordugunde; iste o ben, en gercegiydi. tum kirilan dallarimin yerindeki budaklarimi kirparak, buyuk bir kilif olusturarak ama tum susten de arindirarakti.

    ne, olmadi mi?
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap