sakin olmak

• insanın en çok istediği şeylere ulaşmasını kolaylaştıran bir olgudur.
  
  gazap başlığına yazdığım bu [(bkz #69447339)] entry'mde sakin olmanın faydalarını anlatmıştım. haklı olarak çoğu yazardan ''sakinliğin faydasını bizde biliyoruz hacı! bize nasıl olunacağını anlat.'' tepkisi geldi.
  
  e bize de anlatmak düşer o zaman...
  
  bu yazım da diğer yazılarım gibi tamamen kişisel görüşlerimi içerir.
  
  internet'te yaptığım aramalarda sakin olmaya yarayan çoğu yöntemin ne kadar gereksiz ve boş olduğunu gördüm. bazı önerileri inceleyelim;
  
  derin nefes almak: size anlık bir sakinleştirme ve beyne oksijen gittiği için kısa süreli de olsa mantıklı düşünmenizi sağlar. bence anlık sakinlikten ayrı, tüm hayatınıza entegre edebileceğiniz kalıtsal bir sakinlik daha faydalıdır. o yüzden derin nefes almaktan çok, biraz sonra benim yazacaklarımı uygulamak daha yararlı olacaktır.
  
  daha kötüsünü düşünmek: bu yöntem sizi sakinleştirmez. sadece gamsız yapar. düşünsene biriktirdiğin parayla aldığın tekne batıyor ve sen ''köpekbalıkları da yiyebilirdi hehe'' diyerek kendini avutuyorsun. bu ve türevleri gibi kötüyü düşünen bir insansanız, her zaman kaybetmeye mahkumsunuz. sakin olmakla yakından uzaktan bir alakası yoktur. psikolojik bir tesellidir.
  
  pozitif düşünmek: eğer masallarda yaşasaydık harika işlerdi bu teknik. maalesef gerçek hayatta '' her şey çok güzel olacak '' diye düşünmek, boş umutlara bel bağlamaktan farklı bir şey değildir. sakin olmak için kendinizi kandırmanıza gerek yok. realist düşünün.
  
  '' onu yapma bunu yapma, nasıl sakin kalacağız lan biz! ''
  
  evet gelelim o konuya, sakin kalmanın en kolay yolu sizden önce yaşayan 108 milyar insan olduğunu unutmamaktır. peki bunu neden unutmuyoruz?
  
  çünkü sizden önce yaşayan milyonlarca insan sizin gittiğiniz yollardan gitmiş, aşık olmuş, kavga etmiş veya bir yakınını kaybetmiş. mars'a falan gitmeyecekseniz, bunun gibi duygusal durumları yaşayan ilk kişi siz değilsiniz. heyecanlanmak güzel bir şey, fakat bu düşünceyi kafanıza kazıdığınızda heyecan dediğimiz olgu sadece tatlı bir hareketlenme olarak kalacak. sakinliğinizi bozamayacak.
  
  '' iyi güzel kazıdık bunu kafaya, ama bana yetmiyor. şimdi ne yapacağım?''
  
  bu düşünce çoğu kişide yeterli oluyor sakinleşmek için. fakat hala sakin kalmakta zorlanıyorsanız, hayatınız belli bir düzende değil ya da her şeyde panik havasına giren bir kişiliğiniz var.
  
  masanız dağınıksa toplayın, tartıştığınız biri varsa barışma adımlarını siz atın, yapmakta zorlandığınız şeylerden vazgeçmeyin. bunun gibi küçük ayrıntılar insanın hayatını zora sokar, aradığınız kalemi masanızda bulamadığınızda yaşadığınız minik stresler sizi sakinlikten yavaş yavaş uzaklaştırır. aynı şey tartıştığınız kişinin birden aklınıza gelmesi veya çözemediğiniz bir matematik problemi yüzünden pes ettiğiniz anda da mevcuttur.
  
  '' bunları da hallettim, şu an iyiyim fakat beni derinden sarsan bir olayda sakin kalmayı nasıl başaracağım? ''
  
  aldığınız berbat bir haber yüzünden bütün gününüzün kötü geçmesine izin vermeyin, eğer gerçekten sarsıcı bir haberse vücut zaten bunun şokunu ağlayarak veya bağırarak azaltmaya çalışır. bunu kontrol edebilmenin yolu ise kişinin kendi iradesine bağlıdır.
  
  eğer iradeniz yeterince güçlü ise kendiniz kapalı bir odaya atıp, yastığa yüzünüzü gömün. sinirlendiyseniz sövün, üzüntülüyseniz ağlayın, fakat o yastık sizin bütün problemlerinizi emecekmiş gibi düşünüp bağırmayı unutmayın. bütün şokunuzu o anda attığınız için kendinizi günün geri kalanında bir nebze daha sakin hissedersiniz.
  
  iradeniz bu kadar güçlü değilse o şoku atma sürecini gün içine yayın, bütün duygularınızı dışa vurun, herkesin içinde bağırın, ağlayın, sinirden de olsa gülün. birazcık da olsa deli yaftası yemek, o şoku içinize atıp hayatınızı geri kalanını keşkelerle sikmekten yeğdir.
  
  bu kadar tavsiye ve kendi iradeniz hala sakin kalmanızı sağlamıyorsa, geriye kalan tek çare antidepresanlardır. korkmayın onlardan, doktorunuz da kullanmanızı tavsiye ederse geri çevirmeyin.
  
  unutmayın, her şeyin çaresi var.