strings

• izlemiş olduğum en iyi filmlerden bir tanesi.
  içinde aşktan, yüzleşmeye, ihanet-hainlik-ten, kardeşliğe, sevgiden, savaşa ve aileye her şeyi bulabileceğiniz muhteşem bir film. sulugöz bir izleyici olarak çok ağlamış olsam da hayatımda gitmiş olduğuma en çok sevindiğim filmlerden biri..hala sahneleri gözlerimin önünde... "ipler" sizi de kendine bağlıyor...
  
  --- spoiler ---
  bebeğin mavi büyülü iplerle hayata bağlanması, doğuma ve hayata... kardeşlerin birbirlerine cennette bağlı oldukları müzikle söylenenler ve arp sesi, eksik olan kardeşime... aşık olunca iplerin titremesinin gösterildiği o öpüşme ve sevişme sahnesinin verdiği his, aşka... birinin iplerinin bittiği yerde diğerinin iplerinin başladığının anlatıldığı aşk sahnesi, bütün bir inanca bağlayan bir film...
  "aşkla birine bağlanmayan nefretle düğümlenir." gibilerinden de bir söz vardı içinde...
  asıl düşmanın kim olduğu, digeri fikri, tarih, yenilgi, mücadele...kapı, yağmur, savaşla yüzleşirken donmuş iplerin gözyaşları gibi, cam kırıkları gibi düşüşü -ki en güzel sahneydi-, savaşta yanan iplerin görüntüsü ve sevişirken karışan ipler bulutların oralara kadar bir yerlerde... bir de o ilmek ilmek ayrılan ipi prensesin, kardeşinin kollarında... -işte zaten orada da ağladım çok feci-
  öldüğümüzde özgürsek o uçamayan kuş gibi... kocaman bir denizin ortasında...
  kader iplerse.. ve kuklalarsak hepimiz... o büyülü mavi incecik kırılgan iplerle bağlandığımız hayat sonradan baş ipimizi kesmeden de olsa bizi eksik kılıyorsa.. yine de özgürlük mümkün...
  --- spoiler ---
  
  özetle muhteşem bir film olmuş. fikre de görüntülere de helal olsun... tekrar tekrar izlenecek, ne kadar kukla olduğumuzu ve her yerin ne kadar da gökyüzü olduğunu belki de çok uzun zaman daha düşündürtecek, benim için anlatacak kelime bulamadığım kadar güzel bir film.-bu anlatamayan halim-