stranger than paradise

• achtung: spoiler
  jim jarmushun 1984te cannesda best first aldigi inanilmaz film.
  lost in translationi seyrederken hep charlotte'un evaya ne kadar benzedigini dusundum tavir olarak. sanirim ikisi de kactiklari yerlerden memnun kalmamislardi.
  film tamamen sikintidan ibaret kanimca, karakterlerin sikilmasindan. ayni sekilde filmin soundtracki de hayli ozenle secilmis bu sikintinin icimizi kaplamasi icin.
  herkesin icindeki kacip kurtulma, bastan baslama hissinin kaynagina ulasmistir heralde o duragan gezis hali. ben icimdeki gezginle film kahramanlarini karsilastirmayi sectigimi farkettim seyrettikten sonra, bakalim onlarin hikayesi nasil bitecek diye. onlarin hikayesi de cogu gibi fuck upla bitiyor. ki bence bu jarmushun mudahale ettigi tek nokta.....