yılmaz ali

• lütfi akad'ın kanun namına’sı (1952) ile ilk olgun örneğini verecek olan polisiye filmin türk sinemasındaki ilk denemesi faruk kenç'in yönettiği yılmaz ali'dir. o döneme kadar büyük ölçüde tiyatronun sanatlı ve ağır yapısının etkisi altında bulunan türk sineması bu filmle birlikte yavaş yavaş hareketlilik kazanmaya başlamıştır. filmde dış mekanların kullanımına da bolca yer verilmiş olması tiyatroya özgü yapıdan kurtulmaya yönelik hamleler olarak düşünülmelidir. yine de filmin boğucu bir atmosferi vardır -özellikle de iç mekanlarda.
  
  yılmaz ali'yi canlandıran suavi tedü türk sinemasının ilk jön tipidir. öjeni karakteri ise femme fatale arketipidir. kılık değiştiren, gazetecilerle işbirliği yapan yılmaz ali profesyonel bir polis imajıdır. eski istanbul görüntüleri, caz müziği, şarkı söyleyen kadınların sahne aldığı eğlence mekanları, belirli bir canlılık içinde tasvir edilmiştir. 1940 öncesinin ağır tempolu filmlerine göre hareketli bir kurgusu vardır filmin. türk sinemasının gelişimini merak edenlerin mutlaka izlemesi gereken bir yapıttır.