ölü doğanlar

• gerilim romanlarını çocukken çok severdim. neredeyse tüm agatha christie romanlarını okumuştum. pek çoğu hala aklımdadir.
  okuması bile yoğun dikkat gerektiren böyle bir türde roman yazmak bence cesaret gerektiren bir eylem. yazarı bu konudaki cesaretinden ötürü tebrik etmek isterim.
  romanı çok uzun bir sürede okudum. bu kitap için iki yöntem sözkonusu olabilir. ya elinize alıp bir solukta bitirmek ya da tüm kişilikleri ve karakterleri içinize sindirebileceğiniz, kafanızda canlandırıp öyküye ilistirebileceginiz makul bir sürede okumak. ben ikinci yolu tercih ettim. okurken sürekli kafamda notlar alarak olaylar arasında bağlantı kurmaya çalıştım. bir yandan da bu kadar kişi ve olay, bu kadar uzun bir sürece yayılmış bir hikayede nasıl birbirine karıştırılmamis diye düşünüp durdum.
  yazarı tebrik ediyor, yeni eserlerini dört gözle beklediğimizi belirtiyorum.
  not: kitabı benim gibi metroda falan okumayın. ıneceginiz durağı kacirip uzun yolculuklar yapmak zorunda kalabilirsiniz.