touching the void

• kahramanın başını bir bela bitmeden diğerine sokmak klasik film formüllerinden biri ya; touching the void'da buna güzel bir örnek olabilirdi.. eğer bu hayali bir hikaye olsaydı. şüphesiz yapıma gücünü veren, joe simpson ve simon yates'in hikayesindeki yaşanmışlık. bunun içindir ki hayretler içinde ya da gerilerek ya da koltukta zıplanarak seyrediliyor. böyle şeylerin; ardı arkası kesilmeden gelmeye devam eden ve akıllara sığmayan ölümcül tehlikelerin, sadece filmlerde olmadığını hatırlatıp ürpertiyor.
  
  oysa joe simpson, gayet kolay bir şekilde geleceğin buz adamı olabilirdi. bundan 9000 sene sonra, peru'daki bir zirvenin yakınlarındaki koca bir yarıkta bulunup, 21. yüzyılın başlarından bir insan örneği olarak müzelerde (ya da artık o zaman ne olursa) sergilenebilirdi. ama o, çok daha zorlu bir yolu seçerek geçti tarihe. hayatta kalma isteği, [çoğu] canlının en temelinde var işte. simpson'ın gücünü ve azmini takdir etmemek de namümkün.
  
  touching the void, canlandırmaların da başarılı olmasının katkısıyla, hem bir macera filmi hem de psikolojik bir drama hissiyatı veriyor. iki adamın da kendi içlerinde yaşadığı düğümler var. simon yates, arkadaşını ölüme göndermek zorunda kaldığı için bir nevi cellat muamelesi görmüş. yapabileceği her şeyi yapmış olduğu gerçeğini kendisini rahatlatmak için kullansa da, verdiği kararın onu ne kadar etkilediği ortada. insanlığının sorgulanması omuzlarına büyük bir yük getirmiş olmalı.
  
  joe simpson'ın yaşadıkları ise daha da az alışılageldik. dünya'nın bile unuttuğu bir yarığa düşmek; üstelik kırıla kırıla bir hal olmuş bir bacakla. sanki yaşayan tek canlı oymuşçasına çöküveren bir yalnızlık. şu kelime belki daha önce perdede hiç bu kadar anlamlı olmamıştı: "çaresizlik".
  
  işte touching the void, bunca hissi seyirciye de aynen geçirerek, yabancı bir diyardaki yabancı duyguları tanıdık hale getiriyor. yönetmen, one day in september (2000) ile en iyi belgesel oscar'inı kazanan kevin macdonald. görüntü yönetmeni mike eley'e ise ne kadar övgü düzsek az.
  
  çok başarılı.