bizim büyük çaresizliğimiz

• dışarıdan bakıldığında iki can arkadaşın aynı kadına aşık olması olarak görülen roman. tarif etmesi ne kadar basit, iki arkadaş aynı kadına aşık olur ve olaylar gelişir. oysa aslen çocukluğa yakılan bir ağıt. asıl büyük çaresizlik bu diyor bıçakçı romanın bir yerinde; yani sesimizin dışarıdaki çocuk seslerinin arasında olmayışı. gerisi sadece bir cümle.
  
  bir de şu var bir pazar günü bir solukta bitiyormuş bu kitap. ardında kendi çaresizliği üzerine düşünmeye başlayan bir okur bırakarak. hepimizin ortak çaresizliği değil mi sesimizin dışarıdaki çocuk seslerinin arasında olmayışı?